Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/9004 Esas 2019/5867 Karar

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiracılık sıfatının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile aralarında kira ilişkisi bulunduğunu, yasal yollarla kiraladığı taşınmazı kira başlangıcından bu yana tüm yasal kurallara uyarak kullanmakta olduğunu, kira ilişkisinden kaynaklanan tüm vecibelerini tam ve eksiksiz olarak yerine getirdiğini ancak davalı tarafından bildirilen kiralananın tahliyesi ile boş olarak teslim edilmesi gerektiği hususunun hukuki olmadığını belirterek kiracılık sıfatının tespiti ile davalının yarattığı muarazanın önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; ihale ile kiraya verilen dava konusu yerde 2886 sayılı yasa hükümlerinin uygulanması gerekeceğini belirterek davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hükmedilen harca ilişkin temyiz itirazlarına gelince; 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (I) sayılı tarifenin yargı harçları başlığını taşıyan bölümünün karar ve ilam harcı başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı; 2-a fıkra dışında kalan davalarla, taraf teşkiline imkan bulunmayan davalarda verilen esas hakkındaki kararlar ve davanın reddi kararlarında maktu karar ve ilam harcı alınacağı hükme bağlanmıştır.
Dava niteliği itibariyle konusu para ile değerlendirilebilen davalardan ise de; Mahkemece davanın reddine hükmedildiğinden maktu harcın tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde fazla harca hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/ 7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3 nolu bendinden alınması gereken harca ilişkin hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine ‘Yatırılan harçtan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiyesinin istek halinde yatırana iadesine’ ifadesinin eklenmek suretiyle değiştirilerek hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.