Türk Cemaatı İstinaf Mahkemesi Aile Dairesi Numara 8/1972 Dava No / Karar Tarihi 09.08.1972
Numara: 8/1972
Dava No: /
Taraflar: Cemaliye Ömer Bullici ile Ömer H.Bullici
Konu: Terkten dolayı boşanma (Desertion) - Türk Cemaat Mahkemeleri Tüzüğü Nizam 26. - Tüzükte hüküm olmayan bir meselede H. M.. U. T. Kaza Mahkemelerine dair kısımların uygulanması.
Mahkeme: TCM/aile
Karar Tarihi: 09.08.1972

- T.C.M. Istinaf No. 8/72
(Dava No: 54/71; Lefkoşa)
TÜRK CEMAATI İSTİNAF MAHKEMESİ HU-ZURUNDA
Mahkeme Heyeti : M.Necati Münir (Reis), Ahmed İzzet,
Şakir Sıdkı İlkay
İstinaf Eden : Cemaliye Ömer Bullici, Lefkoşa
(Davalı)
- ile
Aleyhine istinaf edilen : Ömer H.Bullici, Lefkoşa
(Davacı)
arasında
İstinaf eden namına : Gürsel E.Kadri
Aleyhi-ne istinaf edilen
namına : Metin A.Hakkı
_________________________________________________________________
Türk Aile (Evlenme-Boşanma) Kanunu, Fasıl 339, Madde 26 (d) - Terkten
dolayı boşanma (Desertion).
Türk Cemaat Ma-hkemeleri Tüzüğü Nizam 26. - Tüzükte hüküm olmayan bir
meselede Hukuk Mııhakemeleri Usulü Tüzüğünün Kaza Mahkemelerine
dair kısımların uygulanması.
Kıbrıs Hukuk Muhakemeleri Usulü Nizamatı Emir 59. N.l - Masraf
emri verip vermemenin hakimin takdirine bağlı- olması.
Terk: Teıkin boşanma için bir sebep teşkil edebilmesi için evlenmenin eşlere
yüklediği vazifeleri yapmamak kasıt ve niyetiyle vaki ve muhik bir sebebe istinat etmemesi gerekir. Davalının terk ettiği iddia edilen ev, kayınvalidesine aittir, müsta-kil bir ev değildir. Kocanın karısını davet ettiği evin müstakil olması gerekir.

Taraflar 16.3.1968'de nikâhlandılar. Davacı açtığı davada bir yılı mütecaviz zamandan beri Davalının kendini terkettiğini, aralarında mizaç
ve karakter ayrılığı olduğunu idd-ia ederek, boşanma talebinde bulunmuştur.

Davalı ise Davacının aile yuvası kurarak kendisini beraber yaşamak üzere davet etmesini istemiştir.

Bidayet Mahkemesi, Davacının boşanma talebini reddetmiş ve davalıyı bir ay zarfında aile yuvasına çağırmasın-a ve çağırıncaya kadar da ayda £ 7.500.- mil nafaka ödemesine emir verıniştir. Dava masrafı için emir
vermeyen Mahkemenin bu kararına karşı Davalı istinaf etmiştir.

Davacı ise mukabil istinafında Davalırıın bir seneden beri davacıyı terk edip beraber yaşa-madıklarını ve yargıcın bunu gözönünde tutmadığını iddia etmiştir.

İstinaf Mahkemesi davalının hastalık nedeniyle kayınvalidesinin evinden ayrılmağa mecbur olduğunu, bunun terk anlamına gelmeyeceğini ayrıca terk ettiği iddia edilen evin kendi evleri olma-yıp kayınvalidesine ait bir ev olduğu bulgusuna vararak Bidayet Mahkemesinin kararını onaylamıştır. Ayrıca istinaf sebebi olan masraf konusunu da incelemiş ve yargıcın adli takdirini doğru olarak kullanarak masraf emri vermemesinin uygun olduğunu da karar-a bağlamıştır.
------------------------------
HÜKÜM

İşbu istinaf, Bidayet Mahkemesinin dava masrafları ile ilgili vermiş olduğu karardan yapılmıştır. Mukabil istinaf ise boşanmayı red eden -esas hükümdendir.

Taraflar,16.3.1968'de nikahlandıkları cihetle kanunen karı koca bulunmaktadırlar.

Bidayet Mahkemesi huzurundaki davada aleyhine istinaf edilmiş bulunan davacı (a) bir yılı mütecaviz bir süreden beri davalının kendini terk etmiş olduğunu- ve (b) aralarında şiddetli geçimsizlik ve karakter ayrılığı mevcut olduğunu iddia ederek boşanma talep etmiş, müstenif davalı ise mukabil bir talep ile davacının aile yuvası kurarak kendisini bu yuvaya beraber yaşamak üzere davet etmesi için davacıya Mahk-eme tarafından gerekli emrin verilmesini istemişti.

Bidayet Mahkemesi davayı dinledikten sonra davacının boşanma talebini red etmiş ve mukabil talep üzerinden davacının davalıyı bir ay zarfında intihap edilen aile yuvasına çağırması ve bunu yapıncaya kada-r da davalıya ayda £ 7.500 nafaka ödemesi hususunda emir vermiştir. Dava masrafları ile ilgili olarak ise herhangi bir emir vermemiştir.

Müstenife göre Bidayet Mahkemesi kendi lehine masraf emri vermemekle hataya düşmüştür.

Davacının mukabil istinafını -üzerine dayandırdığı sebepler şunlardır:

(a) Muhterem Bidayet Mahkemesi, davalının davacıyı 11.5.1970 tarihinde terk ettiğini ve tarafların o tarihten bu yana bir arada yaşamadığını kabul etmekle beraber 11.5.1970 ve/veya davalının iyileştiği 17.5.1970'de-n itibaren bir seneden fazla bir müddetle Fasıl 339, Sec. 26 (d) de ön görülen terk olayının (desertion) vuku bulduğunu kabul etmemekle hataya düşmüştür.

(b) Muhterem Bidayet Mahkemesi. davalının davacıdan 1,5 sene müddetle ayrı kalmış olmasından davacıyı- terk etme niyeti ve kastının (animus deserendi) mevcut olmadığı hususundaki bulgusu hatalıdır.

(c) Davalının davacıyı terk etme sebebini yani rahatsız olduğunu ve davalıya istenildiği gibi bakılmadığı ve davacıyı terk etmeye mecbur olduğu hususundaki şah-adeti Muhterem Bidayet Mahkemesi yanlış ve/veya hatalı olarak yeterli sebep (just cause) olarak kabul etmiştir.

(d) Muhterem Bidayet'Mahkemesi. davacının davasını ve/veya terk olayını (desertion) beyond reasonable doubt ölçü üzerinden isbat etmesi gerekti-ği hususunda yanlış ölçü kullanılmıştır.

(e) Muhterem Bidayet Mahkemesi davacı ile davalı arasındaki müşterek hayatın davalının kabahat ve kusurları yüzinden çekilmez bir hal aldığı hususundaki şahâdeti nazarı itibara alınmamakla ve/veya kâfi derecede de-ğerlendirmemekle hataya düştü.

Mahiyetine binaen ilkin mukabil istinafın ele alınması gerekir.

Mukabil istinafın üzerine dayandığı ilk üç sebep iddia edilen terk fiilinin esasına mütealliktir ve binaenaleyh beraberce incelenip tezekkür edilmesi uygun ve -münasiptir.

Bidayet Mahkemesi hükmünde terke tekaddüm eden ve terk olayı ile
ilgili vekaıyi şöyle özetlemiştir:
"Taraflar 16.3.1968'de Lefkoşa'da nikâhlandılar. Davacı Lefkoşa'da ticaretle iştigal eder. Davalı Lefkoşa Türk Emniyet Müdürlüğü'nde memurdur. -Nikâhtan 4-5 ay sonra davacı Ankara'ya bir yıl için tahsile gitti ve bir sene sonra Kıbrıs a döndüğünde taraflar davalının evinde bir