Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/02/2014 tarih ve 2010/337-2014/46 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bankadaki hesabından bilgisi ve izini dışında para çekildiğini ileri sürerek 11.900,00 TL'nin hesaptan çekildiği tarihlerden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zaman aşımı süresinin dolmasından sonra açıldığını, davacının 19.06.2000 tarihli ibraname ile tüm işlemlerle ilgili olarak herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını kabul ettiğini, ibradan itibaren 1 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; Adli Tıp Kurumu raporunda dekontlarda davacının mukayese imzaları ile uygunluk ve benzerlik gösteren imza bulunmadığı sonucuna varıldığı, davalı Banka personelinin davacı hesabından zimmetine geçirdiği parayı müşteri hesabına iade ettiğine dair belge-makbuz ibraz etmediğinden ibranamenin teyit edilemediği, bu itibarla söz konusu ibranamenin tek başına değerlendirilmesinin isabetsiz olacağı gerekçesiyle davanın kabulüne, 2.500,00 TL'nin 20.01.2000 tarihinden itibaren, 500,00 TL'nin 01.03.2000 tarihinden tibaren, 8.900,00 TL'nin 27.03.2000 tarihinden itibaren işleyecek işletilecek ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı, dava dilekçesinde hesabından çekilen paranın reeskont faiziyle birlikte tahsilini istemiş olup, bu oran dava tarihi itibariyle avans faizinden daha düşük bir oranı ifade ettiğinden mahkemece reeskont oranında faize karar verilmesi gerekirken ticari faiz üzerinden alacağın tahsiline hükmedilmesi doğru olmayıp, kararın bu yönden bozulması gerekirse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın anılan yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmi

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "ticari" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "reeskont" ibaresinin yazılması suretiyle kararın davalı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 03/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








Full & Egal Universal Law Academy