MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya kapsamına göre, başka bir dosya müştekisi olan ...'in, 08.05.2011 günü saat 4.45 sıralarında ikametine geldiğinde arka balkondan sesler geldiğini duyması üzerine o tarafa yöneldiğinde balkon kapısı önünde sanığı gördüğü, sanığın fark edildiğini anlayınca yangın merdivenlerini kullanmak suretiyle müştekiye ait olan ve bir alt katta bulunan dairenin balkonuna girdiği, bunun üzerine ...'in, saat 04.50 sıralarında apartman görevlisi ...'yi arayıp olayı haber verdiği, yakalama tutanağına göre hırsızlığa teşebbüs olayının saat 05.45 sıralarında ihbar edildiği ve sanığın da atılı suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, UYAP sorgulamasında suç tarihinde güneşin saat 04.49 da doğduğu, yaz saati uygulaması da dikkate alındığında saat 04.49 a kadar olan zaman diliminin gece olarak kabul edilmesi gerektiği ve atılı suçun gece sayılan vakitte gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gereğince eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılması ile konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde aynı Yasanın 116/4. maddesi uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Kabule göre de,
2-İddianamede sanık hakkında, TCK’nun 143. maddesinin uygulanması istenmediği halde, sanığa, CMK’nun 226.maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, adı geçen madde uyarınca ceza arttırımına gidilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3-5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
4-Bu dava sebebiyle yapılan 14,00 TL davetiye giderinin 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın sabıka kaydı göz önüne alınmak suretiyle, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 1-hırsızlık suçu yönünden kurulan hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 142/1-b ve 35. maddeleri gereğince sonuç cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ile 2-konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden kurulan hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 116/1. maddesi gereğince sonuç cezanın 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesi ile 3- hüküm fıkrasından, TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ ibaresinin eklenmesi ile 4-hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ''bu dava sebebiyle yapılan 14,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.


Full & Egal Universal Law Academy