MAHKEMESİ : KAYSERİ 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/12/2012
NUMARASI : 2011/685-2012/685

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, iş aktinin davalıca haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, iddiaların yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının Zafer adlı işçi ile kavga ettiği, her iki işçinin de işten çıkarıldığı gerekçesi ile kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine sübut bulduğu gerekçesi ile sair taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, tüm dosya kapsamına ve özellikle aynı taraflar arasında görülüp takipsizlik nedeni ile açılmamış sayılan Kayseri 2. İş Mahkemesi’nin 2010/182 Esas sayılı dosyasına, Bölge Çalışma Müdürlüğü Müfettiş raporuna ve davalı şahitlerinin özellikle bahsi geçen 2010/182 Esas sayılı dosyasındaki beyanlarına göre;
Davacı ile Zafer adlı kişi arasında evvelce arkadaşlık olduğu, ancak olay tarihinden önce bu arkadaşlığın son bulduğu, bu nedenle aralarında geçimsizlik bulunduğu, olay günü olayı Zafer adlı kişinin başlattığı, davacıyı davranışları ve sözleri ile ısrarla tahrik ettiği, bunun üzerine davacının karşılık verdiği anlaşılmaktadır.
Davacının olayın hemen ardından çıkarıldığı belirlenmektedir. Ancak Zafer, davacı ile birlikte işten çıkarılmamıştır. Zafer daha sonra işten çıkarılmış olup, çıkarılış sebebinin dahi davacı ile yaşadığı tartışma olup olmadığı belli değildir. Davalı işverenlik eşitlik ilkesine aykırı davranmıştır.
Her ne kadar davalı vekili, Zafer’în çalıştığı işverenliğin davalı olmadığını savunmuş ise de, dosya kapsamından, davacı ile Zafer’in aynı işyerinde çalıştıkları, aynı işyeri kuralları belgesini alt alta –tek bir belge üzerinde- imzaladıkları, hatta davalının davacıya yazdığı fesih yazısında Zafer’den “işletme içindeki iş arkadaşınız” şeklinde bahsedildiği görülmüştür. Bu nedenle, Zafer’in başka işverenin işçisi olduğu savunması eşitlik ilkesine aykırılığın geçerli bir gerekçesi olamaz.
Açıklanan nedenlerle ve özellikle Müfettiş raporundaki gerekçelerin yerindeliğine göre, davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü gerekirken reddi hatalıdır.
3-Fazla mesai süresinin hesaplanmasında Cumartesi günleri 08:00-13:00 saatleri arasındaki çalışmadan ½ saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekirken ara dinlenmesi düşülmeden hesaplama yapılması hatalıdır.
4- Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının gözetilmemesi de hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.





Full & Egal Universal Law Academy