Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1937/9
Karar No: 1939/73
Karar Tarihi: 19.04.1939

Türkiye'de ecnebilerin seyahat ve ikametleri hakkındaki kanunda muayyen müddet zarfında beyanname vermeyenlerin bu hareketi ceraimi mütemadiyen veya anî ceraimden olduğu hususunda Üçüncü Ceza Dairesinin 1.7.935 tarih ve 7991/5586 numaralı kararı ile 19.1.937 tarih ve 370/436 numaralı kararları arasında hasıl olan ihtilafın halli için Başmüddeiumumîlikten vaki müracaat üzerine 19.4.939 tarihine müsadif çarşamba günü toplanan Tevhidi İçtihat Heyeti Umumiyesine Başmuavin Arif Çankaya dahil olduğu halde (…) zatın iştirak ettiği görüldükten ve müzakere nisabı tahakkuk ettikten sonra hadise bir kerre de Birinci Reis İhsan Ezgü tarafından izah edilmesi üzerine söz alan Üçüncü Ceza Dairesi Reisi Fahrettin Karaoğlan;

Ahiren değişmiş olan yeni kanunların, keyfiyetin şüphe götürmeyecek surette mütemadi suçlardan olduğunu kabul ettiğini binaenaleyh meselenin fazla münakaşaya tahammülü olmadığını beyan ederek reye vaz'edilmesini talep etti.

Neticede;

Aralarında mübayenet vücudundan bahsolunan iki kararın verildiği 1 Temmuz 1935 ve 19 ikincikânun 1937 tarihlerine nazaran yabancıların ikamet ve seyahatları hakkındaki 2 Mart 1331 tarihli kanun ile o kanunun dördüncü ve dokuzuncu maddelerini değiştiren 983 numaralı kanunun meriyeti zamanında sadır oldukları anlaşılmasına ve her ne kadar o kanunlar hükmünce, alınması lazım gelen ikamet tezkereleri muayyen bir müddete tabi bulunmamış ve o tezkereyi almayanlara müterettip ceza dahi nev ve mahiyeti musarrah olmaksızın alelıtlak on lira para cezası olarak muayyen bulunmakla beraber bu cezanın mesulü tarafından tediyesi halinde hükme hacet kalmaksızın alakadar zabıta idaresince kabul ve tesellümü tecviz kılınmış idiyse de mütebayin kararların sudurundan sonra yukarıda zikrolunan 2 Mart 1331 tarihli muvakkat kanuna ek olarak neşrolunup 1 Eylül 1937 tarihinden itibaren meriyete konulan 3177 sayılı kanunun birinci ve dokuzuncu maddeleri on beş günden fazla kalmak üzere Türkiye'ye gelen yabancıların vürudlarından itibaren muayyen müddet zarfında almağa mecbur bulundukları ikamet tezkerelerini müddetçe iki aylık, bir senelik ve iki senelik olmak üzere tahdiden üç kısma ayırarak her kısmın müddeti bitince tecdidi mükellefiyetini ikame ve muvakkat maddesi de meriyetinden itibaren her yabancının o kanuna göre yeniden tezkere almak mecburiyetini vazetmiş olduğu gibi her iki kanunun yerine geçip 16 Temmuz 1938 tarihinden itibaren meriyet alan 3529 sayılı kanunun beşinci ve altıncı maddeleri bu esası teyit ve müddeti zarfında tezkere almayan veya tezkeresini yeniletmeyen yabancıların bu hareketlerine yirmi dokuzuncu maddesinde cürüm cezaları tayin eylemiş bulunmasına mebni halen her üç kısım ikamet tezkeresine müteallik mecburiyetlerin taalluk eylediği mebdelerden itibaren yerine getirilmemesiyle cürmiyet başlayacağı cihetle muayyen müddetin hitamından sonra tekrar tezkere almayanların kanun hükmünü yeniden ihlal etmiş olacaklarından mülga kanunun ibhamından doğmuş olan mütebayin içtihatların, telif ve tevhidine mahal kalmamış olduğuna 19.04.939 tarihinde ittifakla karar verildi. (¤¤)


Full & Egal Universal Law Academy