Dairesi: Büyük Genel Kurul
Esas No: 1968/2
Karar No: 1968/13
Karar Tarihi: 10.06.1968

(492 S. K. m. 11, 15) (1086 S. K. m. 392)

492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (1) sayılı tarifede yer alan yargı harçlarının müşterek bölümünün (1) birinci bendi uyarınca Yargıtay Hukuk Daireleri ilamlarından örnek harcı alınması gerekip gerekmediği konusunda içtihat aykırılığı bulunduğu; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ile Üçüncü ve Dördüncü Hukuk, Ticaret ve İcra ve İflas Daireleri kararlarında, kararın sonunda, bu hüküm uyarınca örnek harcı alınması gerektiğinin belirtildiği, ikinci, Altıncı ve Sekizinci Hukuk Daireleri kararlarında bu yönden bir açıklama bulunmamasının, belirtilen uygulamaya aksi yönde bir görüş ve düşüncenin esas tutulması bakımından, arada içtihat aykırılığının var, sayılmasını gerektirdiği bildirilmiş, içtihadın birleştirilmesi yolu ile bu aykırılığın giderilmesi istenilmiş olmakla, Yargıtay içtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunda, ilamlar arasında birbirini tutmazlık bulunduğuna oybirliğiyle karar verildikten sonra, durum incelendi, gereği görüşüldü:

1- Harç, kural olarak, devletin, bir temel kuruluşunun kişi yararına gördüğü hizmet karşılığında o kişiden aldığı ücretten, ibarettir. Bu esas uyarınca; hangi kuruluşların hangi hizmetler karşılığında ne miktarda ücret alacağı Harçlar Kanununda belirtilmiştir.

2- 492 sayılı Harçlar Kanununun yargı harçlarını düzenleyen birinci bölümünde, 11 inci maddenin birinci fıkrası ile benimsenen genel kural, (yargı harçlarını, harcı konu olan işlemin yapılmasını isteyen kişi)nin ödemesidir. Bu esas uyarınca; kanuna ek (1) sayılı tarifede yazılı maktu harçların, işlemin yapılmasından önce ödenmesi, önce veya süresinde ödenmedikçe, sonraki işlemlerin harç ödeninceye kadar durdurulması gerekmektedir.