- Yabancı Boşanma Kararının Tanınması ve Tenfizi Talebi
- Adli Yardım
- Talep Sonucu
- Delil Listesi
YABANCI MAHKEME BOŞANMA KARARLARININ TÜRK HUKUKUNDA TANINMASI VE TENFİZİ: HUKUKİ ÇERÇEVE VE USULİ ESASLAR
Milletlerarası özel hukuk alanının önemli bir veçhesini, yabancı mahkemelerce verilen kararların yurt içinde ne şekilde hukuki sonuç doğuracağının tespiti oluşturmaktadır. Özellikle küreselleşmenin etkisiyle artan uluslararası ilişkiler ve kişilerin farklı ülkelerdeki hukuki süreçlere taraf olması, yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizi meselesini daha da önemli kılmaktadır. Bu bağlamda, yabancı bir mahkeme tarafından verilen boşanma kararının Türkiye'de geçerlilik kazanması ve hukuki sonuçlarını doğurabilmesi, belirli hukuki prosedürlerin işletilmesini gerektirmektedir. İşbu makalede, yabancı mahkeme boşanma kararlarının Türk hukuk sistemindeki yeri, tanınması ve tenfizine ilişkin koşullar, ilgili mevzuat hükümleri ve yargılama usulü, doktrindeki görüşler ve Yargıtay uygulamaları ışığında ayrıntılı olarak incelenecektir.
1. TEMEL KAVRAMLAR: TANIMA VE TENFİZ
Yabancı mahkeme kararlarının Türk hukukunda etki göstermesi temel olarak iki mekanizma üzerinden gerçekleşir: tanıma (tanıma) ve tenfiz (tenfiz).
a. Tanıma: Yabancı bir mahkeme ilamının kesin hüküm (maddi anlamda kesin hüküm veya şekli anlamda kesin hüküm) veya kesin delil gücünün kabul edilmesidir. Tanıma kararı ile yabancı ilam, verildiği ülkedeki hukuki kesinliğe ve etkiye Türkiye'de de sahip olur. Özellikle kişilerin hukuki durumunu belirleyen, inşai nitelikteki kararlar (örneğin boşanma, evliliğin iptali gibi) genellikle tanıma yoluyla Türkiye'de hüküm ifade eder. Tanınan bir karar, devam eden bir davada kesin hüküm veya kesin delil olarak ileri sürülebilir.
b. Tenfiz: Yabancı bir mahkeme ilamının içerdiği eda hükmünün (bir şey yapmaya, vermeye veya yapmamaya mahkumiyet) Türkiye'de icra edilebilir hale gelmesidir. Tenfiz, kararın sadece kesin hüküm etkisinin kabulüyle sınırlı kalmaz, aynı zamanda Türkiye'de devlet gücüyle zorla icra edilmesine olanak tanır. Para alacakları, nafaka, velayet gibi icrai nitelik taşıyan hükümler tenfize konu olur.
Boşanma kararları, evlilik birliğini sona erdiren inşai nitelikte kararlar olduğundan, kural olarak tanımaya tabidirler. Ancak, boşanma kararının yanı sıra nafaka, tazminat gibi eda hükümlerini de içeriyorsa, bu kısımlar için tenfiz talep edilmesi gerekecektir. Uygulamada, yabancı boşanma kararlarının hem boşanma yönüyle tanınması hem de varsa fer'i (ek) nitelikteki eda hükümleri yönüyle tenfizi sıklıkla birlikte talep edilmektedir (Madde 1, Madde 4).
2. HUKUKİ DAYANAK: MİLLETLERARASI ÖZEL HUKUK VE USUL HUKUKU HAKKINDA KANUN (MÖHUK)
Yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizine ilişkin temel düzenlemeler 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'da (MÖHUK) yer almaktadır. MÖHUK'un İkinci Kısmı, "Yabancı Mahkeme ve Hakem Kararlarının Tenfizi ve Tanınması" başlığını taşımakta olup, 50 ila 59. maddeleri arasında bu konuya ilişkin hükümler bulunmaktadır.
a. Tenfiz Şartları (MÖHUK Madde 54): Yabancı bir mahkeme ilamının Türkiye'de tenfiz edilebilmesi için aşağıdaki şartların varlığı aranır:
i. Türkiye Cumhuriyeti ile kararın verildiği devlet arasında karşılıklılık (mütekabiliyet) esasına dayanan bir anlaşma yahut o devlette Türk mahkemelerinden verilmiş ilamların tenfizini mümkün kılan bir kanun hükmünün veya fiilî uygulamanın bulunması.
ii. İlamın, Türk mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş olması veya davalının itiraz etmesi şartıyla ilamın, dava konusu veya taraflarla gerçek bir ilişkisi bulunmadığı hâlde kendisine yetki tanıyan bir devlet mahkemesince verilmemiş olması.
iii. Hükmün kamu düzenine (ordre public) açıkça aykırı bulunmaması.
iv. O yer kanunları uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun bir şekilde çağrılmamış veya o mahkemede temsil edilmemiş yahut bu kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilmiş ve bu kişinin yukarıdaki hususlardan birine dayanarak tenfiz istemine karşı Türk mahkemesine itiraz etmemiş olması (savunma hakkına riayet).
v. Türk kanunlar ihtilafı kuralları gereğince yabancı karara uygulanan hukukun Türk hukukundan bariz şekilde farklı olmaması (Bu şart, MÖHUK'ta tenfiz için açıkça sayılmasa da kamu düzeni mülahazası içinde değerlendirilebilir).
vi. Kararın verildiği ülke hukukuna göre kesinleşmiş olması (MÖHUK Madde 50).
b. Tanıma Şartları (MÖHUK Madde 58): Yabancı bir ilamın kesin hüküm veya kesin delil olarak kabul edilebilmesi için, ilamın tenfiz şartlarından olan karşılıklılık (MÖHUK 54/1-a) hariç, diğer tenfiz şartlarını (MÖHUK 54/1-b, c, d) taşıması gerekir. Ayrıca, kararın verildiği ülke hukukuna göre kesinleşmiş olması (Madde 3) tanıma için de ön koşuldur (MÖHUK Madde 50). Boşanma gibi inşai kararların tanınmasında karşılıklılık şartı aranmaz.
3. YARGILAMA USULÜ VE GÖREVLİ/YETKİLİ MAHKEME
a. Görevli Mahkeme: Yabancı boşanma kararlarının tanınması ve tenfizi davalarında görevli mahkeme Aile Mahkemeleridir (4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun Madde 4). İşbu Dilekçe'nin Aile Mahkemesi'ne hitaben yazılmış olması (Madde 1) bu kurala uygundur.
b. Yetkili Mahkeme: Yetkili mahkeme, MÖHUK Madde 51 uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin Türkiye'deki yerleşim yeri mahkemesi, yerleşim yeri yoksa sakin olduğu yer mahkemesi, Türkiye'de bu da yoksa Ankara, İstanbul veya İzmir mahkemelerinden biridir. Tanıma davalarında da aynı yetki kuralları kıyasen uygulanır.
c. Dava Dilekçesi ve Ekleri: Tanıma ve tenfiz talebi, bir dava dilekçesi ile mahkemeye sunulur (Madde 1). Dilekçede, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda (HMK) öngörülen unsurların yanı sıra, MÖHUK Madde 55'te belirtilen belgelerin de eklenmesi zorunludur:
i. Yabancı mahkeme ilamının o ülke makamlarınca usulen onanmış aslı veya ilamı veren yargı organı tarafından onanmış örneği.
ii. İlamın kesinleştiğini gösteren ve o ülke makamlarınca usulen onanmış yazı veya belge (Madde 9).
iii. İlamın onanmış Türkçe tercümesi (Madde 10).
iv. Karşılıklılık şartı aranan hallerde bu şartı ispatlayan belge (Boşanma kararlarının tanınmasında gerekli değildir).
v. Genellikle Apostil şerhi veya konsolosluk onayı (Madde 11).
d. Yargılama Usulü: Tanıma ve tenfiz davaları, HMK uyarınca basit yargılama usulüne tabidir (MÖHUK Madde 56). Mahkeme, öncelikle davanın MÖHUK'ta belirtilen şartları taşıyıp taşımadığını inceler. Özellikle kararın kesinleşip kesinleşmediği, Türk kamu düzenine aykırılık olup olmadığı ve davalının savunma hakkına riayet edilip edilmediği hususları titizlikle değerlendirilir.
e. İnceleme Sınırı (Révision au fond yasağı): Türk mahkemesi, tanıma veya tenfiz davasında yabancı mahkemenin kararının esasını (maddi vakıaları ve uygulanan hukukun doğruluğunu) yeniden inceleyemez. Mahkemenin incelemesi, yalnızca MÖHUK'ta sayılan tanıma veya tenfiz şartlarının varlığı ile sınırlıdır.
4. BOŞANMA KARARLARININ TANINMASINDA ÖZEL HUSUSLAR
a. Kamu Düzeni Değerlendirmesi: Yabancı boşanma kararının Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmaması şartı, tanıma ve tenfizin en önemli engellerinden biridir. Ancak Yargıtay içtihatlarında kamu düzeni müdahalesi dar yorumlanmaktadır. Boşanma sebebinin Türk hukukunda öngörülmemiş olması tek başına kamu düzenine aykırılık teşkil etmez. Daha çok, kararın temel hak ve özgürlüklere, Anayasal ilkelere, Türk toplumunun temel ahlaki değerlerine ve adalet anlayışına açıkça ters düşmesi durumunda kamu düzenine aykırılıktan söz edilebilir.
b. Savunma Hakkına Riayet: Karşı tarafa (davalıya) dava dilekçesinin veya duruşma gününün usulüne uygun tebliğ edilmemiş olması, yokluğunda veya gıyabında savunma hakkı kısıtlanarak karar verilmiş olması, tanımaya engel teşkil eden önemli bir sebeptir. Davalının yargılamadan haberdar edilmesi ve savunma yapma imkanının tanınmış olması gerekir.
c. Nüfus Hizmetleri Kanunu Kapsamında Tescil İmkanı: 25.03.2017 tarihinde Nüfus Hizmetleri Kanunu'na eklenen Ek Madde 4 ile belirli şartların varlığı halinde, yabancı adlî veya idarî makamlarca boşanmaya, evliliğin butlanına, iptaline veya mevcut olup olmadığının tespitine ilişkin olarak verilen kararların, Türk mahkemelerinde tanıma davası açılmasına gerek kalmaksızın nüfus kütüğüne tescil edilebilmesine olanak tanınmıştır. Bunun için kararın verildiği ülke hukukuna göre kesinleşmiş ve Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmaması, ayrıca tarafların birlikte veya birinin başvurup diğerinin kabul etmesi gibi ek şartlar aranmaktadır. Bu yol, daha ziyade çekişmesiz ve tarafların mutabık olduğu durumlar için pratik bir çözüm sunmaktadır. Ancak işbu Dilekçe, bu idari yol yerine doğrudan mahkemeye başvurulduğunu göstermektedir.
5. DİLEKÇEDE YER ALAN TALEPLER VE HUKUKİ NİTELİKLERİ
İşbu Dilekçe incelendiğinde, MÖHUK ve HMK hükümlerine uygun bir yapı sergilendiği görülmektedir.
a. Tanıma ve Tenfiz Talebi (Madde 1, Madde 4, Madde 11/4): Yabancı boşanma kararının hukuki sonuçlarının Türkiye'de geçerli olması için temel taleptir. Boşanma statüsünün tanınması ve varsa fer'i hükümlerin (nafaka, tazminat vb. - dilekçede detaylandırılmamış olsa da tenfiz talebi bunu ima edebilir) icrası hedeflenmektedir.
b. Adli Yardım Talebi (Madde 6, Madde 7, Madde 8, Madde 9, Madde 11/2): Davacının yargılama giderlerini karşılama gücünün olmadığını belirterek HMK Madde 334 vd. hükümlerine dayanarak harç ve masraflardan geçici muafiyet talep edilmektedir. Bu talebin kabulü için davacının mali durumunu gösterir belgelerin sunulması gerekir.
c. Delillerin Toplanması Talebi (Madde 11/3): Davanın ispatı için sunulan ve celbi istenen delillerin (tanık, bilirkişi, keşif, yemin, isticvap, belgeler vb.) (Madde 12, Madde 14) mahkemece değerlendirilmesi ve toplanması istenmektedir. Tanıma ve tenfiz davalarında delillerin takdiri, MÖHUK'taki şartların ispatına yönelik olacaktır. Özellikle yabancı karar, kesinleşme şerhi ve tercümeleri (Madde 14/9, 14/10, 14/11) temel delillerdir. Tanık, bilirkişi gibi deliller genellikle MÖHUK şartlarının (örn. savunma hakkı, kamu düzeni) tartışmalı olduğu durumlarda önem kazanabilir.
d. Yargılama Giderleri ve Vekalet Ücreti Talebi (Madde 11/6, Madde 11/7): Davanın kabulü halinde yargılama sürecinde yapılan masrafların ve avukatlık ücretinin HMK ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca karşı tarafa yükletilmesi talebidir.
6. DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN HUSUSLAR (GENEL DEĞERLENDİRME)
Yabancı boşanma kararlarının tanınması ve tenfizi sürecinde genel olarak aşağıdaki hususlara dikkat edilmesi, dava sürecinin etkinliği açısından önemlidir:
a. Kararın Kesinliği: Sunulan yabancı mahkeme kararının ve kesinleşme şerhinin (veya kesinleşmeyi teyit eden belge veya ilamdaki ifadenin) alındığı ülke hukukuna göre nihai ve bağlayıcı nitelikte olduğundan emin olunmalıdır.
b. Belgelerin Usulüne Uygunluğu: Yabancı dildeki belgelerin (karar, kesinleşme şerhi vb.) yeminli tercüman tarafından yapılmış onaylı Türkçe çevirileri ve MÖHUK Madde 55'te belirtilen diğer belgeler eksiksiz olarak sunulmalıdır. Belgelerin Apostil tasdikli veya konsolosluk onaylı olması uluslararası teamül ve düzenlemeler gereğidir.
c. Tebligat ve Savunma Hakkı: Özellikle davalının yabancı yargılamadaki savunma hakkının ihlal edildiği iddiaları, tanıma ve tenfiz davalarında sıklıkla karşılaşılan bir itiraz sebebidir. Yabancı yargılamadaki tebligat belgelerinin ve davalının duruşmalara katılım veya temsil durumunu gösteren evrakların temini ve sunulması faydalı olabilir.
d. Tenfizi İstenen Hükümler: Eğer boşanma kararı nafaka, velayet, mal rejimi tasfiyesi gibi icrai nitelikte hükümler içeriyorsa, bu hükümlerin neler olduğunun ve tenfizinin talep edildiğinin dilekçede açıkça belirtilmesi gerekir. İşbu Dilekçe'de hem tanıma hem tenfiz talep edilmekle birlikte (Madde 1, Madde 4), tenfizi istenen spesifik bir eda hükmünden bahsedilmemektedir. Şayet sadece boşanma statüsünün tanınması isteniyorsa "tanıma" talebi yeterli olabilir. Ancak fer'i hükümlerin icrası da amaçlanıyorsa, bu hükümlerin açıkça belirtilmesi ve tenfiz şartlarının bu hükümler açısından da değerlendirilmesi gerekecektir. Bu husus, "IV. ESASA İLİŞKİN VAKIALAR VE HUKUKİ AÇIKLAMALAR" bölümünde detaylandırılabilir.
SONUÇ
Yabancı bir ülkede verilen boşanma kararının Türkiye'de hukuki sonuç doğurabilmesi, MÖHUK'ta düzenlenen tanıma ve/veya tenfiz prosedürünün işletilmesine bağlıdır. Bu süreç, kararın verildiği ülke hukukuna göre kesinleşmiş olması, Türk kamu düzenine aykırı olmaması ve davalının savunma hakkına riayet edilmiş olması gibi temel koşullara dayanır. Aile Mahkemelerinde basit yargılama usulü ile görülen bu davalarda, mahkeme kararın esasını incelemeksizin yalnızca MÖHUK'taki şartların varlığını araştırır. İşbu Dilekçe, genel yapısı itibarıyla tanıma ve tenfiz davası için gerekli temel unsurları içermekle birlikte, davanın başarısı, MÖHUK'ta aranan şartların somut olayda gerçekleştiğinin usulüne uygun delillerle (özellikle onaylı karar, kesinleşme şerhi ve tercümeler) ispat edilmesine bağlı olacaktır.
T.C.
...
AİLE MAHKEMESİNE
DAVACI : TC:
Adresi:
VEKİLİ : Av.
DAVALI : TC:
Adresi:
KONU : Yabancı Mahkemenin boşanma kararının tanınması ve tenfizi talebidir.
AÇIKLAMALAR :
I. MÜVEKKİL HAKKINDA ESASA İLİŞKİN BİLGİ:
...
II. DİLEKÇE ÖZETİ:
Aşağıda ayrıntılı olarak açıklanan dava konusu olayların maddeler halindeki kısa özetidir:
1. Müvekkilim ve Davalı _._.20_ tarihinde ... Devletinde evlenmiştir.
2. Taraflar ... Devleti ... Mahkemesi’nin; _._.20_ tarih, ... sayılı ve _._.20_ kesinleşme tarihli kararı ile boşanmışlardır.
3. ...Devletinde verilen söz konusu kesinleşen kararın MÖHUK 50. Md ve diğerleri uyarınca Türkiye’de hüküm ve sonuç doğurabilmesi için tanınması ve tenfizi gerekmektedir.
4. ...
III. USULE İLİŞKİN AÇIKLAMALAR:
1. ...
2. ...
IV. ESASA İLİŞKİN VAKIALAR VE HUKUKİ AÇIKLAMALAR:
Esasa ilişkin vakıaların ve hukuki iddialarımızın ayrıntılı açıklamalarıdır:
1. ...
2. ...
V. ADLİ YARDIM TALEBİMİZ HAKKINDA AÇIKLAMALAR:
Müvekkilimin sabit bir geliri ve hukuk sigortası bulunmamaktadır. İşbu davadaki masraf ve giderleri şu an için karşılaması mümkün değildir. Kişilerin üstün hukuki haklarının korunması ve hukuken zorunlu olarak açtığımız bu davanın yürütülebilmesi için tüm dava