(1632 S. K. m. 87) (353 S. K. m. 227) (5271 S. K. m. 219, 221, 222)

Sanığın, 26-27 Ocak 2014 günü nöbet çizelgesinde gece yedek nöbetçisi olarak belirlendiği, 1 Nu.lı nöbet yeri 00.30-02.30 nöbetçisi Mu.Er. U.U.’nun rahatsızlanması üzerine, Nöbetçi Subay Mu. Üçvş. A.D. tarafından yedek nöbetçilerden önce Mu. Onb. E.H.’nin görevlendirildiği, adı geçenin gündüz nöbetçi onbaşılık nöbeti tuttuğunun bildirilmesi üzerine, bu defa sanığın görevlendirildiği, Nöbetçi Onbaşı Mu.Çvş. T.B.’nin koğuşa giderek sanığı uyandırdığı ve nöbete gitmesi gerektiğini söylediği, sanığın, nöbete gitmeyeceğini söylemesi üzerine Nöbetçi Onbaşı’nın durumu Nöbetçi Subayı’na ilettiği, Nöbetçi Subay’ın koğuşta bulunan sanığı telefonla arayarak nöbete gitmesini söylediği, sanığın “yorgunum, gidemem” demesi üzerine, “telefonu kapat” deyip koğuşa gittiği, akabinde koğuşta da sanığa “nöbete gitmesini” söylediği, sanığın ise “gidemem” dediği, Nöbetçi Subay’ın, “neden?” diye sorması üzerine sanığın “terhisine 15 gününün kaldığını, üst devre olduğunu, nöbete gidebilecek alt tertiplerinin bulunduğunu” söyleyerek nöbete gitmeyi reddettiği, Nöbetçi Subay’ın bunların mazeret olmadığını, yaptığının suç olduğunu belirtmesi karşısında sanığın, bu defa “rahatsız olduğunu” söylediği, Nöbetçi Subay’ın revire çıkma talebi olup olmadığını sorduğunda ise böyle bir talebi olmadığını söylediği, Nöbetçi Subay’ın tekrar “nöbete gitmesi gerektiğini, yaptığının suç olduğunu” hatırlatmasına rağmen, sanığın, “gitmeyeceğim” diyerek nöbet hizmetine gitmediği böylece sanığın hizmete ilişkin olduğu hususunda tereddüt bulunmayan nöbet görevine gitmesi hususunda Nöbetçi Subay tarafından birkaç kez verilen emre rağmen, nöbete gitmeyeceğini ısrarla söylemek suretiyle ASCK’nın 87/1’inci ma