(1111 S. K. Ek m. 1) (Dövizle Askerlik Hizmetinin Uygulanması Esasları Hakkında Yönetmelik m. 4, 5)

Davacı vekili, 05 Nisan 2005 tarihinde Askeri Yüksek İdare Mahkemesi’nde kayda geçen dava dilekçesi ile, talimatımız üzerine 25.12.2006 tarihinde Askeri Yüksek İdare Mahkemesi’nde kayda geçen dilekçesinde özetle; 1965 doğumlu olan davacının 1979 yılında 14 yaşında iken Almanya’da işçi olan babasının yanına gittiğini, 27-28 yıldan beri orada oturmakta ve çalışmakta olduğunu, 1993 yılında Alman Vatandaşlığına geçmek için başvurduğunu ve 2003 yılında Alman vatandaşlığına geçtiğini, dövizle askerlik hizmetinden yararlanmak üzere başvurusunu yaparak ilk taksitini yatırdığını, 13 Eylül 1997-13 Ekim 1997 tarihleri arasında temel askerlik hizmetini tamamladığını, daha sonra da kalan taksitlerini ödediğini, ancak 2000 yılında 6 aydan fazla süreyle yurtiçinde kaldığı gerekçesiyle, dövizle askerlik statüsünden çıkarıldığını, davacının yurtiçinde bulunduğu sürenin son iki aylık bölümünde belinden rahatsızlanarak tedavi gördüğünü, davacının çiftte vatandaş olduğunu, yurda kesin dönüş yapmadığını, yurt içinde geçirilen süre konusunda getirilen altı aylık süreye makul gerekçesi olan sürelerin dahil olmadığını, ancak bir an için aksi kabul edilerek bu sürenin de dahil olduğu sonucuna ulaşılırsa bu takdirde de, yasanın amacı ile lafzi yorumu çatıştığından bu konuda örtülü bir kanun boşluğu olduğu kabul edilerek amaca göre yorum yapılmak suretiyle, hakkaniyete uygun bir çözüme ulaşılması gerektiğini, çünkü; davacının yirmi sekiz yıldır yurt dışında bulunduğunu ve halende bulunmaya devam ettiğini, ancak dövizli askerlik statüsünden her hangi bir yılda yurt içinde altı aydan fazla kaldı gerekçesiyle yararlanamıyorken, üç yılın altışar aydan on sekiz ayını yurt dışında geçiren kişinin yararlanmasını yasa koyucunun amaçladığını iddia etmenin elbette mümkün olmadığını belirterek, davacının dövizle askerlik hizmeti statüsünden çıkarılması işleminin iptaline ve öncelikle yürütmenin durdurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davacının yürütmenin durdurulması talebi AYİM 2 nci Dairesinin 19 Nisan 2006 gün ve Gensek No:2006/1045, Esas No:2006/415 sayılı kararıyla kabul edilmiş, davalı idarenin Yürütmenin Durdurulması kararının kaldırılması istemi ise AYİM 2 nci Dairesinin 31 Mayıs 2006 gün ve Gensek No:2006/1045, Esas No:2006/415 sayılı kararıyla reddedilmiştir.

Dava dosyası ve davacıya ait şube şahsi dosyasının incelenmesi neticesinde; 1965 doğumlu olan davacının 1979 yılında Almanya’ya işçi olan babasının yanına gittiği, 01 Ocak 1984 tarihinde askerlik çağına girdiği, 1111 sayılı Askerlik Kanunun EK-1 inci maddesi kapsamında dövizle askerlik hizmetinden yararlanmak üzere 26 Haziran 1997 tarihinde 2.500 Alman markı ödeyerek T.C. Münih Başkonsolosluğuna müracaat ettiği ve 13 Eylül-13 Ekim 1997 tarihleri arasında temel askerlik eğitimini tamamladığı, 28.01.2003 tarihinde Alman Vatandaşlığına geçtiği, dövizle askerlik hizmeti kapsamında 3.835 Euro tutarındaki kalan borcunu 15 Aralık 2003 tarihinde ödemesine rağmen, muhabir bankanın hatası nedeniyle Dövizle Askerlik Özel Döviz Hesabına transfer edilmediği, davacının mağdur olmasına engel olmak maksadıyla yasal yaş sınırı dışında yapmış olduğu ödemenin geçerli kabul edilerek tekrar dövizle askerlik hizmeti kapsamına alınması ve kesin terhisin yapılması için MSB.lığının 13 Nisan 2004 gün ve MiY.:5071-230-04/ASAL D.Er işI.Ş.Döv.As.KS.(1175) sayılı yazısı ile konsolosluğuna ve askerlik şubesine talimat verildiği, dövizle askerlik hizmeti kapsamında kesin terhis işleminin yapılması esnasında, il Emniyet Müdürlüğü'nden alınan giriş-çıkış çizelgesinin incelenmesi neticesinde, 22 Aralık 1999-07 Ağustos 2000 tarihleri arasında yurt içinde bulunduğu anlaşılan davacı hakkında dövizle askerlik hizmeti kapsamında yükümlülüklerini tamamlamadan 2000 yılında toplam olarak altı aydan fazla süre ile yurt içinde kaldığı gerekçesiyle dövizle askerlik hizmetinden çıkartılması işleminin tesis edildiği anlaşılmıştır.

Dövizle askerlik hizmetinin yapılanmasına ilişkin usul ve Esaslar, 1111 sayılı Askerlik Kanununun 3802 sayılı Kanunla değiştirilen EK-1 nci maddesi ile EK-3 ncü maddesi gereğince, Bakanlar Kurulunun 17.11.1992 tarih ve 92/3769 sayılı kararıyla çıkarılarak 12.01.1993 gün ve 4463 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, 01 Haziran 1992 tarihinden geçerli olarak yürürlüğe giren Dövizle Askerlik Hizmetinin Uygulanması Esasları Hakkında Yönetmelik te düzenlenmiştir.

1111 sayılı Askerlik Kanununun 3802 sayılı Kanunla değişik EK-1 inci maddesinin birinci fıkrası; Oturma veya çalışma iznine sahip olarak işçi, işveren sıfatıyla veya bir meslek ya da sanatı icra ederek, yurt içinde geçirilen süreler hariç olmak üzere, toplam en az üç yıl süre ile fiilen yabancı ülkelerde bulunan bu Kanun ile 1076 sayılı Yedek Subaylar ve Yedek Askeri Memurlar Kanununa tâbi yükümlüler, 38 yaşını tamamladıkları yılın sonuna kadar durumlarını ispata yarayan belgelerle birlikte bağlı bulundukları Türk konsoloslukları aracılığı ile askerlik şubelerine başvurmaları, 5.112 Euro veya karşılığı kadar yönetmelikte belirtilecek yabancı ülke parasını, başvuru tarihinden itibaren 38 yaşını tamamladıkları yılın sonuna kadar ödemeleri ve 21 gün süreli temel askerlik eğitimine tâbi tutulmaları hâlinde muvazzaf askerlik hizmetini yerine getirmiş sayılırlar. Dövizle askerlik hizmetinden yararlanmak üzere başvuranlar; öngörülen dövizi başvuru sırasında def’aten ödeyebilecekleri