MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne ve bu kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Kasten yaralama, yağma ve hırsızlık suçlarından İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli ve 2013/571 değişik iş sayılı içtima kararı ile 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ...'ün, bu cezasının infazı sırasında İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/03/2016 tarihli ve 2016/257 değişik iş sayılı kararıyla 29/02/2016 tarihinden itibaren şartla tahliye edilmesini müteakip, hükümlünün denetim süresi içinde 01/06/2016 tarihinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan dolayı İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/02/2017 tarihli ve 2016/672 esas, 2017/233 sayılı kararıyla 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması sebebiyle, ikinci suçu işlediği 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihleri arasındaki cezasının aynen çektirilmesine dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/12/2017 tarihli ve 2010/99 esas, 2010/168 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan ek kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/6. maddesinde yer alan, "Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez." şeklindeki, anılan Kanunun 107/12. maddesinde yer alan "Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır. " şeklindeki ve yine aynı Kanunun 107/13. maddesinde yer alan, "Koşullu salıverilme kararının geri alınması hâlinde hükümlünün; a) Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, b) (Değişik bend: 25/05/2005-5351 S.K./8.mad) Yükümlülüklerine aykırı davranması hâlinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin, Ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez." şeklindeki ve 107/14. maddesinde yer alan, "Denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır." şeklindeki hükümlere göre hükümlünün belirlenen denetim süresi içerisinde tekrar suç işlediği takdirde koşullu salıverilmenin geri alınacağı nazara alındığında,
Dosya kapsamına göre, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile, ".. şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilâmların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddenin 2. Fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede 3/2'lik oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK'nin 32. maddesi ve 2. suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra 2. suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıvermenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden ek kararın kaldırılmasına, ..." şeklinde karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanunun 107/6. maddesindeki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi hasebiyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararına yönelik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu;
Dairemizin 10/12/2018 tarihli ve 2018/3110 esas, 2018/5252 karar sayılı ilamı ile;
“1. ) Hükümlü ... hakkındaki dosya kapsamından;
a-Hükümlünün İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.06.2010 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı kararı ile 15.02.2010 tarihinde işlemiş olduğu yağma suçundan 5237 sayılı TCK'nin 149/1-c, h, 168/3. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezasına mahkum olduğu,
Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 28.06.2011 tarihli, 2011/3580 esas, 2011/8992 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
b-Hükümlünün İzmir 4. Çocuk Mahkemesinin 03.11.2010 tarihli, 2009/750 esas ve 2010/728 karar sayılı kararı ile 22.11.2006 tarihinde işlemiş olduğu hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nin 142/1-b, 143/1, 31/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 15 gün hapis cezasına mahkum olduğu,
c-Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 08.04.2013 tarihli, 2013/3977 esas, 2013/10005 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
d-Hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.06.2013 tarihli ve 2013/571 değişik iş sayılı kararı ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesi uyarınca 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası olarak toplanmasına karar verildiği,
e-Kula Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesine göre 1/3 oranında indirim yapılmak ve hükümlünün onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün olarak sayılmak suretiyle düzenlenen müddetnamede koşullu salıverilme tarihinin 29.02.2016, bihakkın tahliye tarihinin ise 16.08.2019 olarak tespit edildiği,
f-16.02.2010 tarihinde hükümlünün cezasının infazına başlandığı ve İzmir 11.Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2016 tarihli ve 2016/257 değişik iş sayılı kararı ile 29.02.2016 tarihinden geçerli olmak üzere hükümlünün koşullu salıverilmesine karar verildiği,
g-Koşullu salıverilen hükümlünün 01.06.2016 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak ve kullanmak suçundan İzmir 34.Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2017 tarihli, 2016/672 esas ve 2017/233 karar sayılı kararıyla TCK'nin 191/1, 192/3, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırıldığı, hakkında verilen bu mahkumiyet hükmünün İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 22.11.2017 tarihli, 2017/3120 esas ve 2017/1695 karar sayılı hükümlünün istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararıyla kesinleştiği,
h-İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2017 tarihli ve 2011/1-3135 ilamat sayılı hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınması ve hükümlünün işlediği ikinci suç tarihi ile bihakkın tahliye tarihine kadar 1171 günlük sürenin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12, 13-A maddeleri uyarınca aynen çektirilmesine karar ver