MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/05/2015 tarih ve 2014/170-2015/143 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekil; tescili talep edilen “purehand” ibaresinin reddedilen ürünler bakımından 556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve c maddesine aykırılık taşımadığını, dava konusu ibarenin İngilizce “Pure” ve “Hand” kelimelerinin yan yana getirilmesi ile oluşturulmuş, özgün bir ibare olduğunu, tescili talep edilen ürünlerin adı olmadığını, tanımlayıcı olmadığını ve tüketici nezdinde bir malı somutlaştırabilecek ve farklı kılabilecek ölçütlere sahip olduğunu, müvekkiline ait markanın tescilini istediği 3 ve 5. sınıflardaki ürünler bakımından genel bir ifade olmadığından soyut ayırt ediciliğe sahip olduğunu, “Purehand” ibaresinin “temiz el” şeklinde Türkçe’ye çevrilmesine katılmanın mümkün olmadığını, dava konusu ibarenin “Purehand” olduğu dikkate alındığında ortalama Türk tüketicisi tarafından anlamı dahi bilinmeyen bu ibarenin tüketici nezdinde ayırt edici olmadığını, müvekkiline ait başvurunun çevirisinin “Temiz El” olduğu iddiasıyla, müvekkili firmanın “te