Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3446 Esas 2019/5013 Karar

MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 10/09/2015 gün ve 2014/199 - 2015/128 sayılı kararı onayan Daire'nin 13/03/2017 gün ve 2015/13752 - 2017/1450 sayılı kararı aleyhinde davacı asil tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “DART SHOW” isimli yarışma programının sahibi olduğunu, bu programı 29.01.1996 tarihinde tescil ettirdiğini, davalı yanında 01.03.1996 tarihinde çalışmaya başladığını, anılan programın yayınlanmasını davalıya teklif ettiğini, davalının ise, ayrı bir sözleşme yapılacağını belirttiğini, ancak bu program nedeni ile ödeme yapılmadığını, oyalanan müvekkilinin 1996 Haziran ayında işten çıkartıldığını, davalıya programın maddi ve manevi haklarının davacıya ait olduğu ve yayından kaldırılmasına yönelik olarak 07.06.1996 tarihli ihtarın keşide edildiğini, konuya ilişkin olarak fazlaya ilişkin hakların saklı tutularak 1996 yılında dava açıldığını, bu davada fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 1.000.- TL'ye hükmedildiğini, bölüm başı 1.500 USD üzerinden 39 bölüm için 58.500 USD alacaklı olduklarını, fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak açılan dava değeri düşüldüğünde alacaklarının 57.823,00 USD olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin maddi ve manevi haklarının saklı olması kaydı ile 57.823,00 USD’nin temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı asil karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1-Her ne kadar Dairemizin 10.04.2019 tarihli kararı ile davacı asilin 04.07.2017 tarihli karar düzeltme dilekçesinin 6100 sayılı HMK 32. maddesi kapsamında münasebetsiz evrak bulunması sonucu yeniden düzenleyip sunduğu karar düzeltme dilekçesinde Dairemiz ve Dairemiz bazı üyeleri hakkında mutat ve yerinde olmayan ifadeler kullanıldığı öninceleme aşamasında görülmüş ise de, mezkur ifadelerin eleştiri düzeyinde kaldığı takdir ve değerlendirilmekle karar düzeltme isteminin esastan incelenmesine geçilmesi gerekmiştir.
2-Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve daha önce Dairemizce yapılan bozma ilamı gerekçelerine uygun karar verilmiş olmasına göre, davacı asilin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı asilin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 92,50 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.