Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/3294 Esas 2019/11565 Karar

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : Alacaklıyı Zarara Uğratmak İçin Mevcudu Eksiltmek

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Alacaklı vekilinin alacağın tahsiline yönelik olarak icra dosyasından 24/03/2014 tarihinde borçlu adına kayıtlı araç ve taşınmazlar üzerine haciz konulması için müzekkere yazılması hususunda talepte bulunduğu ve buna istinaden iki araç üzerine haciz şerhi işlenmiş olduğunun anlaşıldığı, mahkemece haciz konulan araçlar üzerinde bu dosyadan önceki hacizli alacakların karşılanmasından sonra alacaklıyı tatmin edecek bir miktar kalıp kalmayacağı yönünde araştırma yapılması gerektiği halde bu hususta araştırma yapılmadığı, davanın esası incelenerek, sanığın savunmasının alınması ile varsa tanıklarının dinlenmesi, aracın nerede yakalandığı ve bu hususta düzenlenen tutanak olup olmadığı, aracın yediemin otoparkına ne şekilde ve kim tarafından getirildiği, yedieminin dinlenmesinden sonra aracın mevcut haline kim tarafından getirildiği tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.