Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/8532 Esas 2019/11702 Karar

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 366. maddesinin 1. cümlesinde; “İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa göre yapılır ve onbeş gün içinde karara bağlanır” hükmü yer almaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi, “(1) Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352 nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır” hükmünü, 344. maddesi, “(1) İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır” hükmünü, 346. maddenin 2. fıkrası ise, “(2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar” hükmünü içermektedir.
Buna göre; temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına yönelik ek karara karşı temyiz yoluna başvurulması ve gerekli giderlerin yatırılması halinde dosyanın Bölge Adliye Mahkemesince, ilgili Yargıtay Dairesine gönderilmesi gerekmektedir.
Somut olayda, ... 4. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 10.05.2018 tarih ve 2017/951 Esas, 2018/305 Karar sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nin 21.03.2019 tarih ve 2018/2312 Esas, 2019/436 Karar sayılı kararına karşı davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulduğu, ancak temyiz gider avansının yatırılmadığı, masrafın tamamlatılması hakkındaki muhtıranın 23.04.2019 tarihinde davacı vekiline tebliğ edildiği, 1 haftalık kesin süre içerisinde temyiz gider avansının tamamlanmaması nedeniyle ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nin 06.05.2019 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine

karar verildiği, ek kararın 12.05.2019 tarihinde davacı vekiline tebliğ edildiği ve işbu ek kararın yasal sürede temyiz edildiği dosyanın ... Bölge Adliye Mahkemesince, Dairemize gönderildiği anlaşılmaktadır.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nun 364/2. maddesi ve 6100 Sayılı HMK'nun 366.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddi kararı doğru olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 44,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 02/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.