Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/217 Esas 2017/1722 Karar

Yargıtay
Dairesi: 17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/217
Karar No: 2017/1722
Karar Tarihi: 15.02.2017


17. Ceza Dairesi         2017/217 E.  ,  2017/1722 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun 21.02.2011 tarihinde işlediği suçlardan dolayı 10.04.2012 tarihinde 5728 sayılı Yasa ile değişik CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 26.04.2012 tarihinde kesinleştiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde, 18.12.2013 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı mahkumiyetine karar verilerek bu mahkumiyet kararının kesinleştiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde işlediği suç nedeniyle mahkemece davanın ele alınarak hükmün açıklandığı, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26.04.2012 tarihi ile ikinci suçu işlediği tarih olan 18.12.2013 tarihleri arasında 5271 sayılı CMK'nın 231/8-c maddesi uyarınca zamanaşımının duracağı kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendimede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Suç tarihinde 12-15 arası yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 31/2. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediği hususunda uzman hekim raporu alınmadan başka bi dosyaya ait rapor dosya içerisine onularak eksik araştrıma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında, Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 20/2. maddesi gereğince sosyal inceleme raporu alınmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi ve sosyal inceleme raporu alınmama gerekçesinin kararda gösterilmemesi suretiyle, 5395 sayılı Yasa'nın 35. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,15.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Full & Egal Universal Law Academy