Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/18774 Esas 2015/1464 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, katılanlar hakkında adli rapor düzenlenmiş olması ve sanığın 05.02.2009 tarihli celsede “karşı tarafın veya kamunun uğradığı iddia edilen herhangi bir zararı gidermek istemiyorum” şeklindeki beyanı karşısında katılanların zararını giderme konusunda bir irade göstermediği anlaşılmakla tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesi benimsenmemiş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken, uygulama maddesinin ''TCK'nın 52/4 '' yerine aynı Kanun'un "52/2" maddesi olarak gösterilmesi ile sanığa verilen adli para cezasına ilişkin taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği kararda gösterilmeyerek, TCK'nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin kısmından "TCK'nın 52/2" ibaresi çıkarılarak yerine "TCK'nın 52/4" ibaresi ile aynı hüküm fıkrasındaki paragrafın sonuna “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 20.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.