KARAR

Fuhuş için yer temin etmek suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 155/1, 52/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/06/2015 tarihli ve 2014/374 esas, 2015/369 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasten işlediği suç nedeniyle hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 155/1, 52/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2017 tarihli ve 2017/169 esas, 2017/243 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2017 tarihli kararında yer alan, "....para karşılığında erkeklerle cinsel ilişkiye girerek geçimini temin eden müşteki ...'ın 2014 yılı Ocak ve Şubat aylarında akşam vakitlerinde sanık ...'nın mesul müdürü olduğu Anı Disco isimli işyerine giderek burada müşterilerle para karşılığında cinsel ilişki konusunda anlaştığı ve disco kısmının üst katında bulunan otel kısmına giderek erkeklerle cinsel ilişkiye girdiği, fuhuş için erkeklerden aldığı paranın kendisine kaldığı ve müşteriyi kendisinin bulduğu, ancak cinsel ilişkiye giren kişinin 40-50 TL olan otel parasını işletmeye ödediği, işletme müdürünün de para karşılığı cinsel ilişkiye girileceğinden haberdar olduğu, işletme müdürü olan sanığın fuhuş yapan müşteki ... ve onunla cinsel ilişkiye girmek isteyen kişiye bu durumu bilerek yer temin ettiği, bu suretle sanığın üzerine atılı fuhuş için yer temin etmek suçunu işlediği anlaşıldığından" şeklindeki gerekçe ile sanığın mahkûmiyetine ilişkin karar verilmiş ise de; dosya kapsamından müştekinin soyut beyanı haricinde sanığın mahkûmiyetine yeter kesin delil edilemediği anlaşılmakla, beraati yerine yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesinde,
Kabule göre de;
Sanık hakkında fuhuş için yer temin etmek suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 227/2. maddesi yerine aynı Kanun'un 155/1. maddesi gereğince hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
a- Fuhuş suçundan müştekinin soyut beyanı dışında sanığın mahkumiyetine yeterli delil elde edilememesi yönündeki görüşe,
b- Uygulama maddesinin hatalı gösterilmesine ilişkindir.
Hukuksal Değerlendirme:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/04/2012 gün ve 10/438-141 sayılı kararında belirtildiği üzere, öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozma olağanüstü yasa yolunun koşulları ve sonuçları, “kanun yararına bozma” adı ile 5271 sayılı CMK’nın 309 ve 310. maddelerinde düzenlenmiştir.
5271 sayılı Kanun’un 309. maddesi uyarınca, hâkim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen