MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davası hakkında Ankara Asliye 9. Ticaret Mahkemesi’nden verilen 2015/699 esas ve 2016/541 karar sayılı, 14.10.2016 tarihli davanın açılmamış sayılmasına dair hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması sonucunda Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2017/237 esas, 2017/615 karar sayılı ve 16.05.2017 tarihli davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
HMK’nın 366/1. maddesi yollamasıyla 344. maddesi gereğince, temyiz dilekçesi verilirken temyiz kanun yoluna başvurma harcı ve tebliğ giderleri dahil olmak üzere tüm giderlerin ödenmediği veya eksik ödendiği tespit edilirse, bir haftalık kesin sürede tamamlanması, aksi takdirde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı ihtarını içeren muhtıranın tebliği gerekir. Başvurana verilen kesin süre içerisinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekir.
Antalya BAM 22. Hukuk Dairesi’nin 2017/237 esas, 2017/615 karar sayılı ve 16.05.2017 tarihli hükmü ile; davacı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, iş bu karar davacı vekilince harçları yatırılmaksızın temyiz edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi’nce HUMK’un 434/3.maddesi gereği davacıya harç ve giderlerin ikmali için 11.06.2019 tarihli muhtıra tebliğe çıkarılmış ve dosya davacı vekilinin 17.06.2019 tarihli “davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesinin ve istinaf başvurusunun esastan reddedilmesinin gerekçesinin davacıların adli yardım talebinin reddi olduğu, bu nedenle harçların ikmal edilmediği” hususlarını içeren beyan dilekçesi ile birlikte Dairemize gönderilmiştir.
HUMK döneminde oluşturulan 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca gönderilen muhtıra sonrasında davacı tarafın temyizden vazgeçmiş sayılacağına dair mahkemece bir karar verilebileceği gibi Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. Anılan içtihadı birleştirme kararının HMK döneminde de uygulanması mümkündür. Ne var ki bu içtihadı birleştirme kararı Yargıtay’a bir mecburiyet getirmemekte, bir seçenek sunmaktadır. Yeni HMK sisteminin sağlıklı bir şekilde yerleşmesi için Dairemizce bu seçeneğin kullanılmamasının uygun olacağı düşünülmüş ve dosyanın davacı vekilinin temyiz isteminin HMK’nın 366/1 ve 344 maddeleri uyarınca değerlendirilmesi için Ankara BAM 22. Hukuk Dairesi’ne tetkiksiz iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın gere