Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/2449 Esas 2017/11550 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca hükmü katılan olarak da temyize hakkı bulunduğu belirlenen müştekiler...ve... vekilinin açılan kamu davasına katılma istemi ilk derece mahkemesince karara bağlanmamış olması nedeniyle; 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi gereğince suçtan zarar gören müştekiler...ve ...vekilinin davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında katılan ...’e yönelik hakaret suçundan verilen beraat kararına ilişkin katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında katılanlar... ve...’ya yönelik tehdit suçu ile katılan ...’ya yönelik hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin katılanlar vekili ve sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1 ve 106/1-1.cümle maddesinde düzenlenen hırsızlık ve tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.