Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3503 Esas 2015/3580 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre, mağdurun işyerinin bahçesine kilitleyerek parkettiği aracının camı fitilinden çıkarılarak içerisinden suça konu eşyaların çalınması şeklinde gerçekleşen eylemde, suça konu eşyaların değeri de belirlendikten sonra, sanığın eylemine uyan, 765 sayılı TCK’nın 493/1 522. maddeleriyle, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/2, 151/1. maddeleri uyarınca, uygulama yapılıp (mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçları açısından uzlaşma koşulları da değerlendirilerek) her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de 5237 sayılı Yasa hükümleri ile yapılan uygulamanın açıkça sanık lehine olduğunun anlaşılması karşısında; sonuca etkili olmadığından; 07.05.2005 tarihli olay ve zaptetme tutanağında, "Olay günü saat 05.30 sıralarında haber merkezinin sokak üzerinde dolaşan şüpheli bir şahsın olduğunu bildirmesi üzerine olay yerine giden polis memurlarının sokak sonunda koşan bir şahıs olduğunu görüp şahsı kovaladıkları ancak yakalayamadıkları, şahsın girmiş olduğu evlerin bahçe arasında suça konu eşyaların bulunmuş olduğunun..." bildirilmesi karşısında; kesintisiz takip olmadığından eylem tamamlandığı halde teşebbüs aşamasında kaldığının kabul edilmesi, karşı temyiz olmadığından ve yakalama tutanağı içeriğinden hırsızlık suçunun 05.30 sıralarında meydana geldiğinin, olay günü güneşin doğuş saatinin 05.48 olduğunun anlaşılması karşısında; hırsızlık suçunun geceleyin işlendiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanıp tartışılmadan, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanmış olması, sonuç ceza miktarı sanık lehine olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ...'ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 10.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.