Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/4394 Esas 2015/23538 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, ücret, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2009 yılı Ekim ayından davanın açıldığı tarihe kadar çalıştığını, fazla çalışma yaptığını ve resmi tatil günlerinde çalıştığını, ancak fazla çalışma ve resmi tatil ücreti alacaklarının ödenmediğini, yıllık izin ücreti alacağı ile bir kısım ücret alacaklarınında ödenmediğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, resmi tatil ücreti ve ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının hizmet süresi uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğine göre, davacı 2009 yılı Ekim ayından davanın açıldığı tarihe kadar davalı işyerinde çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının 28.10.2010-05.04.2011 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürmüştür. Davacı sigorta hizmet cetvelinde ise davacının davalı şirket nezdinde 28.10.2010-05.04.2011 tarihleri arasında çalıştığı görülmektedir. Mahkemece kurum kayıtları esas alınarak davacının 28.10.2010-21.03.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davacı, dosya kapsamında dinlenen özellikle davalı tanık beyanları ile 2009 yılında davalı işyerinde çalıştığına dair iddiasını kanıtlamıştır. Hal böyle olunca dava konusu alacak taleplerinin bu süreye göre değerlendirilmesi gerekmektedir.Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 09.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.