Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5580 Esas 2015/1695 Karar

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşları zararına dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 2022 sayılı Kanun kapsamında özürlü aylığı almak amacıyla... Eğitim ve Araştırma Hastanesi sağlık kurulunca tanzim edilmiş görünen renkli fotokopi ile gerçeğe aykırı olarak elde edilmiş, % 90 özürlü olduğu gösterir sağlık kurulu raporuyla ... Mal Müdürlüğü aracılığı ile özürlü maaşı almak için başvuruda bulunduğu, sahte sağlık raporu nedeniyle sanığa özürlü aylığı bağlanarak 5846,36 TL haksız menfaat elde etmek suretiyle sanığın üzerine atılı suçu işlediği olayda; bilirkişi raporu, sanığın sağlık durumuna ilişkin doktor raporları, yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına sanığın eyleminin kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabülde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK'nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, adli para cezası, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20 TL -100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenecektir. Bu açıklama kapsamında sonuç adli para cezasının gün karşılığı belirlenmesi

gerekirken, yazılı şekilde doğrudan haksız elde olunan menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle karar verilmesi,
2-Eylemin teselsül halinde işlenmesine rağmen TCK 43/1 maddesi uyarınca adli para cezası 1/4 oranında arttırım yapılması gerekirken, adli para cezasının haksız menfaatten fazla olamayacağı şeklindeki kanuni dayanaktan yoksun gerekçe ile adli para cezasının arttırım yapılmayarak eksik ceza tayini,
3-1136 sayılı Kanun'un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, mahkumiyet kararı verilmesi halinde kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.