Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/641 Esas 2015/1675 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların suç tarihinde sanık ...'ın akrabası olan katılanın evine gittikleri ,İstanbul'da dantel örgü pazarlama işi yaptıklarını, katılanın öreceği dantelleri satarak çok para kazanabilecekleri vaadinde bulundukları ve dantel ip almak amacıyla katılandan 800 TL para istedikleri, o an için katılanın yanında para olmaması nedeniyle katılana ve eşine ait cep telefonlarını teminat olarak aldıkları ve en kısa sürede 450 TL göndermesini söyleyerek evden ayrıldıkları, bir gün sonra katılanın posta havalesi yoluyla sanıklara 450 TL daha gönderdiği, ancak sanıkların dantel iplerini göndermedikleri gibi katılana ait cep telefonunu da iade etmedikleri iddia edilen olayda;
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanın aşamalardaki beyanları, tanık anlatımları, posta havalesi makbuzları ile dosyada bulunan diğer deliller birlikte değerlendirildiğinde dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Katılanın aşamalardaki beyanları, tanık anlatımları,posta havalesi makbuzları ile dosyada bulunan diğer deliller birlikte değerlendirildiğinde dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi,
-TCK’nın 53/4. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin birinci fıkrasında gösterilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "365 TAM GÜN", "304 TAM GÜN" ve "6080 TL" ibarelerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi ve hükümde yer alan TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.