Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/751 Esas 2015/1634 Karar

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların ikrarları ve katılan beyanından, sanık ...'in tren garında tek başına oturmakta olan katılana sohbet etmek bahanesiyle yaklaşarak, emekli olup olmadığını sorduğu, emekli olmadığını öğrenince, Sosyal Güvenlik Kurumunda müdür olduğunu söyleyerek, 300,00 TL karşılığında kendisini SGK'dan emekli olmuş gibi gösterip, maaş bağlanmasını ve erzak yardımı verilmesini sağlayabileceğini vadettiği, üzerinde telefon numarası yazılı bir kağıt vererek, parayı temin etmesi için katılana süre verdiği, katılanın 300,00 TL parayı temin ettikten sonra sanık ...'i aradığı ve her iki sanıkla birlikte SGK önünde buluştuğu, sanık ...'in parayı aldıktan sonra diğer sanık ...'ı katılanın yanında bırakıp olay yerinden ayrıldığı, sanık ...'ın ise emeklilik işlemlerine esas olmak üzere kimlik fotokobisi çektirmek üzere katılanı yakınlardaki bir kırtasiyeye gönderdiği ve bu sırada da sanık ...'ın da olay yerinden ayrıldığı anlaşıldığından, her iki sanığın birlikte hareket ederek dolandırıcılık suçunu işledikleri yönündeki kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.





Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.