MAHKEMESİ : ANKARA 1. TÜKETİCİ MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/07/2012
NUMARASI : 2012/385-2012/523
Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; Ankara İli Keçiören İlçesi 31251 ada 6 nolu adresinde bulunan daireye, abonelik tesisi için yaptığı başvurunun reddedildiğini ileri sürerek; mağduriyetinin giderilmesi açısından, davaya konu konutuna geçici su aboneliği tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davaya konu binaya ait, inşaat hesabı bulunduğunu; ayrıca iskân raporu ve statik raporunun olmadığından abonelik işleminin yapılmadığını; haksız açılan davanın reddi ile yargılama giderleri ve ücreti vekâletin davacı tarafa yüklenmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın su aboneliği tesisine yönelik olduğunu, yapı (imar) ruhsatının ilgili belediyece 19/06/2002 tarihinde verildiğini; ancak, (5) yıllık yasal süre dolduğundan yenilenmesi gerektiğini ve yenilenmediğinin anlaşıldığını; İmar Kanunun geçici 11. maddesinin aradığı manada davacının delillerini ibraz ettiğini, ne var ki, yasanın sonuç kısmında “yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartının 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz” hükmü gereğince; davacının abonelik tesisine ilişkin davasının reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık; maliki bulunduğu bağımsız bölüm (daire) nedeniyle, davacının; davalı idareden geçici su aboneliği tesis edilmesini isteyip isteyemeyeceği hususundadır.
3194 sayılı İmar Kanununun “Yapı Kullanma İzni” başlıklı 30.maddesi; “Yapı tamamen bittiği takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inşaat ruhsatını veren belediye ve valilikten izin alınması mecburidir. Mal sahibinin müracâatı üzerine, yapının ruhsat ve eklerine uygun olduğu ve kullanılmasında fen bakımından mahzur görülmediğinin tespiti gerekir.” Hükmünü içermektedir. Yine aynı kanunun “Kullanma İzni Alınmamış Yapılar” başlıklı 31. maddesinde de; “İnşaatın bitme günü, kullanma izninin verildiği tarihtir. Kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılarda izin alınıncaya kadar elektrik, su ve kanalizasyon hizmetlerinden ve tesislerinden faydalandırılmazlar. Ancak, kullanma izni alan bağımsız bölümler bu hizmetlerden istifade ettirilir.” düzenlemesi yer almaktadır. Açıklanan yasa hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; yapı kullanma (iskân) izni verilmeyen veya alınmayan yapıların, izin alınıncaya kadar elektrik ve belediye (ferdi abonelik) hizmetlerinden faydalanamayacakları açıktır.
Hâl böyle iken, yasa koyucu; ülkemizde, yapı (inşâat) ruhsatı alınmadan inşa edilmiş ya da yapı (inşâat) ruhsatı alınmasına rağmen yapı kullanma (iskân) izni
