MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma, Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... savunmanları tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmedilen cezanın miktarına göre duruşmalı inceleme olanağı bulunmadığından sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... savunmanlarının duruşmalı inceleme istemlerinin 5320 sayılı Yasanın ...maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421. maddeleri gereğince REDDİNE,

I-Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanıklar hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
a-Sanıklar ... ve ...’a yüklenen yağma eylemi için kanun maddesinde öngörülen cezanın alt sınırına göre, hükmün açıklandığı oturumda 5271 sayılı CMK'nın 150/3, 188/1. maddeleri uyarınca sanık müdafileri hazır bulundurulmadan hükümlülüklerine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,

b-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ...,.., ... yönünden incelemeye gelince;

Katılan ...’un beyanlarında özetle;... kuyumculuğun sahibi olduğunu olay tarihinde... Kuyumculuk adlı işyerindeki altın ve pırlantaların tamamının ticari alışverişinin bulunmadığı sanıklar ..., ... ve ... tarafından yağmalandığını, ayrıca kardeşi ve çalışanı katılan ...’ya zorla senetler imzalatarak elinden aldıklarını, bütün bunları ...’dan öğrendiğini, gerçekte olayların nasıl meydana geldiğini görmediğini, dükkanındaki 33.000.-Dolar değerindeki pırlanta dışında alınan diğer malların tamamının kendisine ait olduğunu ileri sürüp buna yönelik bir kısım mallara ilişkin fatura örnekleri sunduğu,

Katılan ...’un beyanlarında özetle; ağabeyi Mevlüt ile birlikte çalışmaya başlamadan önce kendisinin ayrı bir kuyumcu dükkanı olduğunu, o dükkanda sadece sanık ...’den 2 yıldır mal aldığını, bu süre zarfında ödemelerini düzenli yaptığını, olay tarihinde ise ağabeyi Mevlüt’e ait... Kuyumculuk adlı işyerinin sadece işletmecisi olduğunu, ağabeyi Mevlüt’ün dükkanına sanık ...’ten kendi dükkanı için aldığı 33.000.-Dolar değerinde pırlanta getirip, altın getirmediğini, söz konusu pırlantaların adı geçene iade edileceğini, olay günü bahse konu pırlantaları çalışanına toplatıp sanık ...'nin çalışanı sanık ...’e verildiğini, sanıkların aldığı altınların ise faturalı olup, sanıklar ile bir ilgisinin bulunmadığını, sanıkların bahsi geçen 33.000.-Dolar’lık pırlanta haricinde fazladan muhtelif altın ve 80.000.-Dolarlık pırlanta aldıklarını, ayrıca tehditle 14.000.-TL ve 31.000.-TL'lik 2 adet senet imzalattıklarını, sanıklar ... ve ...’ın da “14 ayar altınları da alacağız” demeleri üzerine altınların ödemelerinde hiçbir sorunu olmadığı gibi bu altınların ağabeyine ait... Kuyumculuk dükkanında olmadığını, kendisine ait diğer dükkanda olduğunu, bu nedenle iade edemeyeceğini söylemesine karşın katılan ...’ün dükkanındaki altınları sanıkların aldığını ileri sürdüğü,

Katılan ...’un beyanlarında özetle; Katılan ...’a ait kuyumcu dükkanında işçi olarak çalıştığını dükkandaki malların ise toptan elden ./..



çıkartılması, eritilmesi gibi bir durumun söz konusu olmadığını, olay günü ilk önce sanıklardan İlker, Metin, Hasbi ve Atacan’ın birlikte geldikleri, içlerinden sanık ...’in, ...’dan daha önce satmış oldukları pırlantaları istediğini, ...’un talimatı üzerine pırlantaları tek tek sayıp sanık ...’e teslim ettiğini, daha sonra diğer sanıkların da dükkana geldiklerini ve mallarını almak istediklerini, veremeyeceklerini söylediklerinde “sizleri öldürürüz, altınlarımızı verin, siz bizim kim olduğumuzu bilmiyorsunuz” dediklerini, sanıklardan ...’ün elini masaya vurup tehdit ettiğini, akabinde de terazi kefesini kendisinin üzerine attığını, bu sırada dükkan komşuları ve jandarmanın dükkana geldiğini, sanıklar ile dükkan sahibi ve patronu katılan ... ile aralarında herhangi bir ticari ilişki bulunmayıp, mal alımının söz konusu olmadığını, sadece sanık ...’den alınan pırlantanın teslim edildiğini, sanıkların dükkandan aldığı altınların patronunun iş yaptığı Altınkale ve Altınbüken firmalarına ait fatura karşılığında alınan altınlar olduğunu beyan ettiği,

Sanıkların aşamalardaki savunmalarında özetle; toptancı diye isimlendirilen altın ve pırlanta tedarikçisi olup, katılanlara konsinye altın ve pırlanta verdiklerini, konsinye ismiyle anılan alış verişe göre, toptancının önce altın ve pırlantayı verip, satış sonrası kuyumcunun borcunu ödediğini, kuyum piyasasında belgeli alışverişin olağan olmadığını, toptancılar tarafından kuyumculara altının “konsinye” yani satıldığında bedeli ödenmek üzere verildiğini, altın piyasasında uygulama ve teamülün bu şekilde olduğunu, kendilerinin de yıllardır bu şekilde çalıştıklarını ve müşterilerini yakınen takip ettiklerini, mal tesliminden sonra belirli aralıklarla toptancı veya elemanlarının müşterileri olan dükkanları dolaşarak satılan malların parasını tahsil ettiklerini ve yeni mal verdiklerini, sezon sonunda kesin hesap çıkarıldığını ve satılmayan malların iade edildiğini, ödenmeyen bir satış var ise bunlar içinde borç senedi verildiğini, katılanların bedelsiz olarak “konsinye” aldıkları malları normalde kar payı koyduktan sonra perakende satış yerine toptan fiyatına ellerinden çıkardıklarının duyumu üzerine verdikleri malları parasını alamayacakları ve/veya mallarını koruyamayacakları kaygısıyla altın ve pırlantayı geri istediklerini, malın iade edilmemesi