Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/3631 Esas 2009/4394 Karar

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Davacı tarafından tahliye taahhütnamesine dayalı olarak başlatılan icra takibine davalı tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılmasını istemiştir.

Mahkemece istem reddedilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili dava dilekçesinde davalının 24.6.2004 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli sözleşme ile taşınmazda kiracı olduğunu, 23.7.2007 düzenleme tarihli tahliye taahhüdü ile taşınmazı 1.8.2008 tarihinde tahliye edeceğini taahhüt ettiği halde tahliye etmediğinden hakkında icra takibi yaptığını, davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini belirterek itirazın kaldırılmasını istemiştir. Davalı ise davayı kabul etmediğini davanın reddini savunmuştur.

Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 25.6.2004 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı 23.7.2007 düzenleme tarihli taahhütnameye dayanarak 8.8.2008 tarihinde başlattığı icra takibi ile kiralananın tahliyesini istemiş tahliye emri davalıya 19.8.2008 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı tahliye emrinin tebliği üzerine süresinde verdiği itiraz dilekçesinde tahliye taahhüdünün ilk kira sözleşmesi ile birlikte baskı altında verildiğini ve sözleşmenin bir yıl süreyle uzadığını ileri sürmüş, taahhütname altındaki imzaya ve tarihe açıkca karşı koymamıştır. Davalı B.K.'nun 31.maddesi gereğince tahliye taahhüdünün iptali konusunda bir yıl içinde bir dava açmadığına göre taahhütnamesinin geçersizliğinin ileri sürülmesi mümkün değildir. Öte yandan tahliye taahhütnamesinin mutlaka noterden yapılması da gerekmez.

Davalı taahhütname altındaki imzaya da karşı çıkmadığına göre verilen tahliye taahhüdü geçerli olup kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde isteğinin reddine karar verilmesi doğru değildir.Öte yandan yargılamada davalı kendisini vekil ile temsil ettirmediği halde davalı yararına vekalet ücreti takdiri de doğru olmadığından kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:Kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 11.5.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.