Mahkemesi : Adana 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 19/07/2013
Numarası : 2012/236-2013/409

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili, davacının S.. B..na bağlı Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin bünyesinde bulunan Seyhan Uygulama Merkezi Kroner Yoğun Bakım Ünitesi, KVC yoğun bakım, ameliyathane bölümlerinde bazı işeri taşeronlara verdiğini, bunların yoğun bakım, kan alma, kan sonucu çıkarma, kan postası, idrar tahlili, torba kanları alma, testleri yapma, kültür çalışması, hasta takibi, eliza testi gibi hastanede memurların yapması gereken tüm işler olduğunu, yapılan işlerin hastanenin asıl işleri olduğunu, müvekkilinin 01.09.2006 tarihinde S.. B..na bağlı Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Güçlü Medikal şirketi işçisi olarak işe başladığını, 03.06.2010 tarihine kadar 1.000.00 TL net maaşla çalıştığını, maaşın bir kısmının bankaya yattığını bir kısmının elden ödendiğini, müvekkilinin işyerinde haftanın 6 günü 07-17 arası çalıştığını, bazen daha geç saatlere kadar çalıştığı iddia ederek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ilave tediye ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32 nci maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine, dönemlere uyularak ödenmelidir. Yukarıda değinilen Yasa maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması, taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez. Böyle bir durumda dahi ücret, Borçlar Kanunun 323 üncü maddesinin ikinci fıkra