MAHKEMESİ : Ankara 11. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2011/49-2014/49

H.. Ş.. ile O.. K.. aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne, kısmen reddine dair Ankara 11. Aile Hukuk Mahkemesi'nden verilen 23.01.2014 gün ve 49/49 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili, duruşmasız olarak davalı vekili taraflarından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davacı vekili Avukat G..D... geldi, başka kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı Hatice vekili, tarafların evliliği sırasında davacıya düğünde takılan ve nitelikleri dava dilekçesinde yazılı ziynet eşyalarının davalının almak istediği minibüsün parasını ödemek için istemesi üzerine davacının verdiğini, alınan .. J ..plakalı hatlı minibüsün yarı hissesinin nerede ise yarısının bu ziynetlerin bedeli ile karşılandığını, davalının bu minibüsten elde ettiği gelirlerle Ankara Çankaya .. ada . parselde . nolu daireyi satın aldığını, bu arada davacının babasının da dairenin alınması için ev ihtiyaçlarının tamamını parasal katkıları ile gidermeye çalıştığını, davacının ayrıca ev hizmetlerini yerine getirdiğini, davalının boşanma davası sırasında daireyi çocuğunun üzerine devrettiğini açıklayarak katkı payı olarak fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması koşulu ile 125.000 TL.nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında taleplerinin gerek araç gerek meskenle ilgili olduğunu açıklayarak araç için 110.000 TL, mesken için 15.000 TL talepte bulunduklarını bildirmiştir.
Davalı Osman vekili, boşanma kararının kesinleşmesinden sonra bir yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini, davacının ev hanımı olup geliri ve dolayısı ile katkısının bulunmadığını, taraflar evlendiğinde davacının ailesinin ekonomik durumunun iyi olmadığını, davacının iddia ettiği altınların kesinlikle takılmadıklarını, davacının babası tarafından kızına sadece 2 adet 9 gram bilezik takıldığını, kız tarafından ise sadece 5 adet çeyrek takıldığını, düğün sonrası davacının bu altınları ihtiyaçları olduğu için ailesine verdiğini, davalının evlenme öncesi sahibi olduğu hatlı halk otobüsünün satışı ile ticari taksinin alındığını, 1996 yılında da bu taksinin satılarak 06 J 1348 plakalı dolmuş hattının 1/2'si ile takas edildiğini, bu takasta bir miktar da borç doğduğunu, davalının elden aldığı bu borcu da son kuruşuna kadar ödediğini, davalının 1986-2000 arası esnaflık yaptığını, davacının ailesinin hiçbir zaman yardımda bulunmadıklarını açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 47.037,57 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm davacı vekili ile davalı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, tüm dosya kapsamından; taraflar, 12.10.1988 tarihinde evlenmişler, 15.12.2008 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 28.12.2010 tarihinde kesinleşmesi üzerine boşanmışlardır. Sözleşmeyle başka rejim seçilmediğinden eşler arasında yasal “edinilmiş mallara katılma” rejimi geçerlidir (TMK'm. 202). Söz konusu mal rejimi, boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir (TMK'nun 225/son).
Dava dilekçesindeki açıklamalar, iddianın ileri sürülüş biçimi ve davacı vekilinin sunduğu açıklama dilekçeleri karşısında davacının talebi, 03.02.2000 tarihinde davalı O.. K.. adına satın alınan ve mal rejiminin sona erdiği tarih sonrası 09.03.2010 tarihinde oğlu M..K..’a tapuda devredilen .. ada .parselde .numaralı meskenle ilgili katkı payı alacağı, 11.10.1996 tarihinde hattı ile alınan 1994 marka magırus marka minibüse ait 1/2 paylı . J . plakalı araçla ilgili hattı bakımından katkı payı, minibüsün 2005 yılında otokar marka araçla yenilenmesi sebebiyle araç bakımından ise katılma alacağı niteliğindedir.
Kural olarak, 743 sayılı TKM'nin yürürlükte olduğu; 01.01.2002 tarihinden önce eşler arasında yasal mal ayrılığının geçerli olduğu dönemde, karı ve kocanın diğerinden katkı payı karşılığında bir tazminat isteyebilmesi için mutlaka parasal veya para ile ölçülebilen maddi bir değer koymak suretiyle katkısının bulunması gerekir. Katkı payı alacağı hesabında, her iki tarafın evliliğin başından mal varlığının edinildiği