(2709 S. K. m. 141) (4857 S. K. m. 2, 20) (1086 S. K. m. 388)
Dava: Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi B.Kar tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı vekili, davacının davalı İstanbul Turizm ve Otelcilik AŞ asıl işveren, Pelin ATABEK in ise taşeronu gözüktüğü The Marmara Otelinde kesintisiz olarak aşçı olarak çalıştığını, 4857 sayılı yasanın 2/6-7 fıkralarına aykırı olarak asıl işin İstanbul Turizm ve Otelcilik A.Ş. tarafından Pelin ATABEK adlı işverene gördürüldüğünü, davalı şirketin gerçekte bütün otel çalışanlarını işe almaya, işten çıkarmaya, emir ve talimat vermeye yetkili olmasına rağmen, sadece mutfak bölümünü değil otelin birçok bölümünü taşeron firmaya verdiğini, davacının gerçek işvereninin davalı şirket olduğunu, Ahmet Bozkurt ATABEK'in işverenliğinin taşeronluk sözleşmesinin sona ermesi ve bu nedenle iş akdinin feshi cihetine gidilmesinin yasal bir dayanağı bulunmadığını, davacının iş akdinin gerçek işveren olan davalı şirket tarafından yazılı bir bildirimde bulunmadan sona erdirildiğini belirterek, feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı İstanbul Turizm ve Otelcilik A.Ş. vekili; davacının müvekkili şirketin çalışanı olmadığını, The Marmara Otellerine taşeron hizmeti veren Ahmet Bozkurt ATABEK isimli şahıs firmasının çalışanı iken iş akdinin bu davalı tarafından feshedildiğini, davacının özlük işlerinin, emir ve talimat, işe alım ve işten çıkarılış işlemlerinin bu davalı tarafından yapıldığını, 4857 Sayılı İş Yasasının 2. maddesinin alt işveren asıl işveren ilişkisini düzenlediğini, bu maddede asıl iş yardımcı iş ayrımı yapılmadığını, asıl işveren işletmenin ve işin gerektirdiği asıl işin bir bölümünü ve teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerin yardımcı işleriyle birlikte alt işverene vermesine yasal bir engel olmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davalı şirket vekilinin istemi üzerine, alt işveren olduğu belirtilen ve davalı şirket ile otelcilik hizmetleri konusunda taşeronluk sözleşmesi imzalayan kişi davaya dahil edilerek, 4857 Sayılı İş Yasasının 20/2 maddesi gereğince, feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene ait olduğu, davalı şirketin geçerli feshi kanıtlayamadığı, davalı şirket ile davacının sözleşmeli çalıştığı Bozata Otelcilik isimli şahıs firması ile sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle iş akdi feshinin yeterli ve makul görülmediği, davacının başlangıçtan itibaren, davalı İstanbul Turizm AŞ. nin idaresi altında çalıştığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı ve dahili davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Öncelikle davacı tarafından hakkında dava açılmayan ve yargılama sırasında da davacı tarafın bu şekilde bir talebi olmadan, davalı şirketin istemi ile taşeronluk sözleşmesi imzalandığı belirtilen Pelin Atabekin davaya dahil edilerek hakkında hüküm kurulması hatalıdır.
Diğer taraftan, Anayasanın 141. maddesinde, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılacağı açıklanmış, aynı zorunluluk HUMK. nun 388. maddesinde de düzenleme altına alınmıştır. Anılan yasal düzenlemede yargıcın, uyuşmazlık konusu olan olay hakkında tüm kanıtları toplaması, tartışması, bu kanıtlardan hangilerine değer vermediğinin nedeni, hangilerini üstün tuttuğunun dayanaklarını değerlendirdikten sonra bir sonuca varmasının zorunlu ve gerekli olduğu vurgulanmıştır. Böyle bir yöntemin izlenmesi durumunda ancak ka
