MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının 06/12/2012 tarihinden itibaren davalı şirkette çalıştığını, haftanın altı iş gününde günlük 07:30-20:30 saatleri arasında çalıştığını, davacının iş akdinin 03/01/2015 tarihinde kovulmak suretiyle sonlandırıldığını, aylık 120,00 TL yemek yardımı ile günlük 3,00 TL ulaşım yardımı aldığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, 06/12/2013 tarihinde davalıda çalışmaya başladığını, istifa ederek ayrıldığını, asgari ücretle çalıştığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının davalı işverenlikte 18/09/2013-03/01/2015 tarihleri arasında 1 yıl, 3 ay, 17 gün çalıştığı, dosyadaki bilgi, belge ve deliller göz önüne alındığında iş sözleşmesinin işveren tarafından 03/01/2015 tarihinde feshedildiği sonucuna ulaşıldığı, davalı işveren davacının iş akdini haklı nedenle veya bildirim öneli verilerek feshettiğini kanıtlayamadığından bilirkişi tarafından hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatının davacıya ödenmesine karar verildiği, davacının bilirkişi raporunda belirtildiği gibi fazla mesai yapıldığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını kanıtladığı, davalının bu çalışmaların ve bilirkişinin belirlediği ücret alacağının karşılığının davacıya ödendiğini imzalı ücret bordroları veya eş değer yazılı belgelerle ispatlayamadığı, bir kişinin sürekli olarak fazla mesai yapması ve genel tatil günlerinde çalışması hayatın olağan akışına uygun olmadığından belirlenen çalışma sürelerinden takdiren % 30 oranında indirim yapıldığı, bilirkişi raporu ile hesaplanan miktarların davacıya ödenmesine karar verildiği, davalının davacının yıllık izinlerini kullandığını veya iş akdinin feshinden sonra bedelinin davacıya ödendiğini ispat edemediği, ücretin ödendiğine dair ispat külfeti davalı işverende olmakla ve işverence buna dair delil sunulmamış olmasına göre 2014 yılı Aralık ayına ait net 1.000,00 TL ücret alacağının davacıya ödenmesine karar verildiği, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı, sonradan artırılan miktarın davalının zamanaşımı savunmasından etkilenmediği, ayrıca hüküm altına alınan alacak miktarlarına dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, hükme esas hizmet süresi bakımından;
Davacının hizmet döküm cetvelinde 18/09/2013 - 04/10/2013 ve 06/12/2013 - 03/01/2015 tarihleri arasında davalıda aralıklı çalışma görünmektedir.
Davacının İŞKUR’a verdiği şikayet dilekçesinde çalışmasının başlangıç tarihi 06/12/2013 olarak belirtmiştir.
Davacı tanıklarının beyanlarında davacının çalışmasının aralıklı olup olmadığına dair bir açıklık bulunmamaktadır.
Davacının hizmet döküm cetvelinde boşluk görünen 05/10/2013 - 05/12/2013 tarihleri arasındaki süre bakımından, davacı asıl duruşmaya bizzat celbedilerek, 05/10/2013 - 05/12/2013 tarihleri arasında davalıda çalışıp çalışmadığı, İŞKUR’a verdiği şikayet dilekçesinde davalıda çalışmaya başladığı tarihi neden 06/12/2013 olarak belirttiği detaylı şekilde açıklatılarak, aynı hususlar taraf vekillerine detaylıca açıklatılarak ve varsa getirtilmesi gereken belgeler ilgili yerlerden getirtilerek, ayrıca, gerekirse tanıklar yeniden bu konuda dinlenip detaylı açıklamaları alınıp birbirleri ile veya önceki kendi ifadeleri ile çelişki olması halinde bu çelişki giderilerek, 05/10/2013-05/12/2013 tarihleri arasındaki sürenin hizmet süresine dahil edilip edilmeyeceği irdelenerek sonuca gidilmelidir.
3-Hesaplamalara esas ücret miktarı bakımından;
Davalı vekili davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuştur.
Hükme esas bilirkişi raporunda net 1000 TL ücret miktarı esas alınmıştır.
Davacının İŞKUR’a verdiği şikayet dilekçesinde matbu şekilde yazılı olan “brüt ücret” ifadesinin karşısına ücret “900 TL” olarak belirtilmiştir.
Fesih tarihi olan Ocak/2015 ayında asgari brüt ücret 1201,50 TL olduğundan davacının İşkur’a şikayet dilekçesinde belirttiği 900 TL’nın, asgari ücretten düşük şekilde aylık brüt 900 TL ücret aldığı yönünde kabulü mümkün değildir. Bu da göz önüne alınarak, davacı asıl duruşmaya bizzat celbedilerek İŞKUR’a verdiği şikayet dilekçesinde belirttiği ücret miktarı kendisine belirtilip davacı asıldan duruşmada bizzat aylık ücret miktarı hakkında detaylı izahat alınmalı, taraf vekillerinden de aynı konuda izahat alınmalıdır.
Emsal ücret araştırması yapılmalıdır.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek hesaplamalara esas ücret miktarı bakımından sonuca gidilmelidir.
4-Kıdem tazminatı bakımından;
Bilirkişi raporu ile belirlenen ve ıslah dilekçesi ile artırılan miktar neticeten net 1900,12 TL olup, mahkeme hükmünde “net 1912 TL” kıdem tazmiantına hükmedilmesi hatalıdır.
5-Ulusal bayram genel tatil ücreti bakımından;
Davacı tanıklarından ...nin “Davalı işyerinde dini bayramlarda çalışmıyorduk” şeklindeki beyanına rağmen bir kısım dini bayram günlerinde de davacının çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilmesi hatalıdır. Dini bayram günleri tamamen dışlanarak sonuca gidilmelidir.
6-Dava dilekçesi kapsamına göre dava, kısmi eda külli tespit talepli belirsiz alacak davası niteliğinde açılmıştır. Bu nedenle kıdem tazminatı bakımından faiz başlangıç tarihi hükümde doğru ise de diğer alacak kalemleri bakımından, dava dilekçesinde istenen miktarlara dava tarihinden, talep artırım dilekçesinde istenen miktarlara talep artırım tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
Ayrıca, dava dilekçesinde talep edilen tüm alacaklar için “yıllık en yüksek mevduat faizi” talep edilmiş, talep artırım dilekçesinde ise “dava dilekçesinde açıklanan faizler” istenmiştir.
Bu nedenle ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti bakımından yürütülecek faiz cinsinin “bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiz” şeklinde belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi de hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/01/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

K A R Ş I O Y

Dava işçilik alacakları talebine ilişkin olup davacı dava tarihi itibariyle tam olarak belirlenebilmesi mümkün olmayan istemleri yönünden 6100 sayılı HMK'nun 107'nci maddesi uyarınca belirsiz alacak davası ile tahsil talebinde bulunmuştur.
Yargılama sırasında alacak miktarlarının belirlenmesi için görüşüne başvurulan bilirkişinin sunduğu rapor sonrasında alacak miktarları arttırılırken faiz talebinde bulunulmamıştır.
Uyuşmazlık arttırılan miktarlar dahil alacağın tümü bakımından faiz başlangıç tarihinin dava dilekçesindeki talep gözetilerek mi yoksa dava türünün kısmi eda külli tesbit davası olduğundan bahisle dava ile istenen kısımlar için dava tarihinden faiz işletilip, arttırılan kısımlar için ise faiz işletilmemesi mi gerektiği noktasında toplanmaktadır.
Uyuşmazlığın çözümü için öncelikle belirsiz alacak davasının hukuki niteliğinden bahsetmekte yarar bulunmaktadır.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 107'nci maddesiyle mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nd