Ceza Genel Kurulu 2009/1-114 E., 2009/161 K.
5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 29 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 35 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 43 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 53 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 62 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 81 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 82 ] 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 149 ] 5252 S. TÜRK CEZA KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ ... [ Madde 9 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 30 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 31 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 40 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 448 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 450 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 51 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 497 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 59 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 62 ] 765 S. TÜRK CEZA KANUNU (MÜLGA) [ Madde 80 ]
"İçtihat Metni"
Hükümlü’nün müşteki L....S....’yı ve katılan M....Ö....’i öldürmeye tam teşebbüs suçlarından 765 sayılı TCY’nın 448, 62, 51/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 10’ar sene ağır hapis cezaları ile cezalandırılmasına,
Müteselsilen silahlı gasp suçundan 765 sayılı TCY'nın 497/1, 80, 51/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca 10 sene 11 ay 7 gün ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Ağır hapis cezalarının 765 sayılı TCY'nın 71. maddesi gereğince içtimaı ile sonuç olarak 30 sene 11 ay 7 gün ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 765 sayılı TCY’nın 40, 31 ve 33. maddelerinin uygulanmasına, ilişkin T..... Ağır Ceza Mahkemesince verilen 15.03.1985 gün ve 80-26 sayılı hüküm, Yargıtay 1. Ceza Dairesince 04.06.1985 gün ve 1669-2516 sayı ile; sanığın mağdurlardan her birine karşı işlemiş olduğu gasp suçundan ayrı ayrı ceza tayini yerine TCY'nın 80. maddesi ile yetinilmesi ve öldürmeye teşebbüs suçlarının işlenmiş olan gasp suçundan faydalanmak kastına matuf olduğu ve temel cezaların TCY’nın 450/8 ve 62. maddeleri ile tespit edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve gasp suçundan TCY’nın 51. maddesinin uygulama olanağının mevcut olmadığı eleştirisi ile aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmayıp onanmak suretiyle kesinleşmiştir.
Hükümlünün hukuki durumunu yeni Yasalar kapsamında değerlendiren yerel mahkemece 26.09.2006 gün ve 80-26 sayı ile hükümlünün eylemlerinin gasp suçundan faydalanmak kastına matuf nitelikli öldürmeye teşebbüs ve ayrı ayrı gasp suçlarını oluşturduğu, 5237 sayılı TCY’nın 82/1-h, 35, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 2 kez 12 yıl 6’şar ay hapis, yağma suçlarından ise 5237 sayılı TCY’nın 149/1-a ve 62. maddeleri uyarınca 2 kez 10’ar yıl hapis cezası verilmesi gerektiği, 5237 sayılı Yasa hükümlerinin hükümlü aleyhine olduğu ve yeni yasada içtimaı düzenleyen bir hüküm de bulunmaması nedeniyle 45 yıl hapis cezasıyla cezalandırılacağı gerekçeleriyle 5237 sayılı Yasa hükümlerinin uygulanmasına ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Hükümlü müdafii tarafından temyiz edilen hüküm, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince; 27.09.2007 gün ve 5991-6935 sayı ile;
“1) Adam öldürmeye teşebbüs suçlarında; 5237 sayılı TCK’nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uygulanıp, sonucunun eski hükmün sonucu ile karşılaştırılması gerektiği gözetilmeden, kıyaslamanın 5237 sayılı TCK’nun 82, 35, 29, 62. maddeleri ile yapılması, sonucu uyarlama isteğinin reddine karar verilmesi,
2)Yağma suçundan; 5237 sayılı TCK’nun 149/1-a-d, 43, 29, 62, 53. maddeleri ile kurulacak hükmün sonucu ile 765 sayılı Kanun ile kurulmuş eski hükmün sonucunun karşılaştırılması suretiyle lehe olan hükmün belirlenmesi ve uygulamanın ona göre yapılması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi,”
” isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel Mahkemece 22.11.2007 gün ve 80-26 sayı ile;
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesinde "lehe olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleri ile karşılaştırılması suretiyle belirlenir" düzenlemesinin yer aldığı, buna göre sanığın işlemiş olduğu suçlar nedeniyle lehe olan yasanın belirlenmesinde olayla ilgili olan önceki ve sonraki kanunların ilgili tüm hükümlerinin olaya uygulanması sonucu lehe yasanın belirleneceği, yeniden değerlendirme ve uyarlama yapılırken kesinleşen ilk hükümdeki ceza uygulaması ve kanun maddelerinin uyarlama kararı veren mahkeme yönünden bağlayıcı olamayacağı, sanığın sübuta eren mağdurlara yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCY’nın 82/1-h, 35/2, 29 ve 62. maddelerinin, yağma suçundan ise 5237 sayılı TCY’nın 149/1-a-d ve 62. maddelerinin mağdur sayısınca uygulanması gerektiği, her iki suç yönünden de 5237 sayılı TCY’nın hükümlü aleyhine olduğu, gerekçeleriyle önceki hükümde direnilmiştir.
Bu hükmün de hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının “
“bozma”
” istemli 25.12.2008 gün ve 226366 sayılı tebliğnamesi ile Yar
