İtirazname : 2007/54994
Yargıtay Dairesi : 7. Ceza Dairesi
Mahkemesi : İSTANBUL 1. Çocuk
Günü : 13.09.2006
Sayısı : 300-247

Sanık M. İ..’in ehliyetsiz araç kullanmak suçundan, 5237 sayılı TCY’nın 7/2 maddesi dikkate alınarak 5252 sayılı Yasanın 7/2 ve 2918 sayılı Yasanın 36/3. maddeleri uyarınca 30 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezasının 5237 sayılı TCY’nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 YTL'den 600 YTL. adli para cezasına çevrilmesine ilişkin, İstanbul 1. Çocuk Mahkemesince 13.09.2006 gün ve 300-247 sayı ile sanığın yokluğunda ve 5271 sayılı CYY'nın 258/1 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddeleri dikkate alınarak 1412 sayılı CYUY’nın 305-1. maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmesi üzerine, T.C. Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 09.03.2007 gün ve 12704 sayılı yazısı ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının buna bağlı 03.04.2007 gün ve 54994 sayılı ihbarnamesi ile;
“Ehliyetsiz araç kullanmak suçundan sanık M. İ..'ın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 36/3, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddeleri gereğince 600.00 Yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, İstanbul 1. Çocuk Mahkemesinin 13/09/2006 tarihli ve 2006/300-247 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1) Kayden 23/12/1986 doğumlu olup, suçun işlendiği 07/11/2004 tarihinde 18 yaşını ikmal etmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamış bulunulmasında,
2) Sanığa atılı suç ile suç tarihi ve uygulanan yasa hükümleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/07/2006 tarihli ve 2006/2-190 esas, 2006/186 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, sanık hakkında 2918 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi gereğince belirlenen 30 günlük cezanın beher günü 1 Yeni Türk lirası üzerinden paraya çevrilerek sonuç olarak 30 Yeni Türk lirası idari para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde 600.00 Yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasında,
3) Sonuç cezanın idari para cezası olarak belirlenmesi gerekirken adli para cezasına karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir” açıklamasına dayalı olarak, 5271 sayılı CYY’nın 309. maddesi uyarınca yasa yararına bozma yoluna başvurulmakla, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 25.03.2009 gün ve 5487-4845 sayı ile,
“…birinci istemin yerinde görülmediğine, buna karşılık diğer iki başvuru nedeninin isabetli olduğuna, bu nedenle, hükmün bozulmasına, bozma gereği yeniden uygulama yapılarak sanığın 2918 sayılı Yasanın 36/3. maddesi uyarınca 1 ay hafif hapis ve 149 YTL hafif para cezası ile cezalandırılmasına, tayin olunan hafif hapis cezasının günlüğü 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 1 YTL den hesaplanmak suretiyle 30 YTL hafif para cezasına çevrilmesine, cezaların 765 sayılı TCK’nun 72. maddesi uyarınca toplanarak sanığın sonuç olarak 179 YTL hafif para cezası ile cezalandırılmasına, 5252 sayılı Yasanın 7. maddesi uyarınca tayin olunan sonuç cezanın 179 YTL idari para cezasına çevrilmesine ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına…” Daire Üyesi M.. T..’ın “sadece adli para cezasının idari para cezasına çevrilmesi ile yetinilmesi gerekirken, hükmün belirtilen nedenlerle bozulmasının doğru olmadığı” görüşüne dayanan karşıoyu ile oyçokluğuyla karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 12.06.2009 gün ve 54994 sayı ile, “Dairece yapılan uygulama doğru bulunmakla birlikte, yaş küçüklüğü nedeniyle de 765 sayılı TCY’nın 55/3. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği” görüşüyle itiraz yoluna başvurulmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık, sanık hakkında ceza tayin edilirken yaş küçüklüğü nedeniyle indirim yapılmasının gerekip gerekmediğine ilişkin ise de; yasa yararına bozma istemi hakkında bir karar verilmeden önce, yerel mahkeme hükmünün kesinleşip kesinleşmediği hususunun Yar