Tehdit suçundan sanık Ş.. G..’in beraatına ilişkin, Honaz Sulh Ceza Mahkemesince verilen 28.03.2008 gün ve 23-73 sayılı hükmün katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.02.2013 gün ve 17848 – 4642 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 25.04.2013 gün ve 204326 sayı ile;
“Sanık ile katılan Ramazan arasında tarla meselesi yüzünden husumet olduğu, bu tarla sorunu ile ilgili olarak aralarında hukuk mahkemesinde davalarının bulunduğu ve hukuk davasını katılan tarafın kazandığı, sanığın hukuk davasını kaybetmesine karşın bu taşınmazı katılan Ramazan'a vermek istemediği ve bu sebeple katılanı korkutmak ve gözdağı vermek amacı ile, katılanın uzaktan akrabası olan tanık Ömer'e hitaben 'Ramazan'a söyle 9 kurşunum var, onu karnına boşaltacağım' diyerek tehditte bulunduğu, tanık Ömer'in de bu sözleri katılana aynen aktardığı anlaşılmakla; sanığın üzerine atılı 'tehdit' suçu subuta ermiştir. Sanık, yargılamadaki beyanlarında tanık Ömer ile aralarında önceye dayalı herhangi bir husumetin bulunmadığını belirtmiştir. Tanık Ömer'in sanığa iftira etmesini gerektirir herhangi bir sebep bulunmamaktadır. Mahkeme gerekçeli kararında tanık Ömer'in katılanların akrabası olduğundan bahisle bu tanığın beyanlarına itibar etmediğini belirtmiş ise de; sanık bu sözlerin katılanlara aktarılmasını istediği için akrabalarına söylemiştir. Bu tanığın beyanlarına üstünlük tanınmaması için sanık lehine olan daha üstün ve kuvvetli bir delile dayanılması gerekir. Oysa dava konusu olayda tanık Ömer'in beyanından başka delil bulunmamaktadır. Bu bağlamda; sanığın üzerine atılı 'tehdit' suçunu işlediği sübuta erdiğinden üzerine atılı suçtan cezalandırılması yerine, yetersiz gerekçeyle sanık hakkında beraat kararı verilmesi, usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulmasına karar verilmesi” gerektiği görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
CMK'nun 308/1. maddesi uyarınca inceleme yapan Özel Dairece 24.10.2013 gün ve 15245 – 56509 sayı ile, itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; suçun sübutuna ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Müşteki Ramazan ve eşi Fatma 06.08.2007 tarihli dilekçe ile Cumhuriyet Başsavcılığına müracaat ederek sanık Şevket ve eşi Sevgül ile üç kişi hakkında miras olarak kendilerine kalan araziyi kullanmalarına engel oldukları, ölümle tehdit ettikleri iddiasıyla şikayetçi oldukları ve İ..Y.., A.. K.., Ö.. Y.. ve A.. K..'yı tanık olarak gösterdikleri,
Yapılan soruşturma neticesinde Honaz Cumhuriyet Başsavcılığınca şüpheliler Veli, Mehmet, İbrahim ve Fatma hakkında tehdit ve hakkı olmayan yere tecavüz etme, şüpheli Şevket hakkında ise hakkı olmayan yere tecavüz etme suçlarından kovuşturmaya ye