Tebliğname: 2012/215263
Yargıtay Dairesi        : 10. Ceza Dairesi
Mahkemesi        : ÜSKÜDAR 3. Ağır Ceza
Günü        : 03.07.2012
Sayısı        : 238-277

Uyuşturucu madde ticareti suçundan sanık B.T.'ın 5237 sayılı TCK'nun 188/3, 52, 53/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis ve 2000 lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, mahsuba ve müsadereye ilişkin, Üsküdar 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.01.2009 gün ve 440-5 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 09.03.2010 gün ve 11353-5347 sayı ile;
“Sanığın temyiz dilekçesi de dikkate alınarak, suçla ilgili ihbarda bulunan H. Di.'in tanık olarak dinlenmesi ve sonucuna göre suçun niteliğinin belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı biçimde hüküm kurulması” isabetsizliğinden  bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkeme tarafından sanığın ilk hükümdeki gibi  cezalandırılmasına ilişkin, 28.09.2010 gün ve 168-285 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 27.03.2012 gün ve 7473-6679  sayı ile;
"Sanığa ait kömürlükte ele geçirilen toplam 373,15 gr esrarı, savunmasının aksine, satacağına veya başkalarına vereceğine ilişkin  kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yerine uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 03.07.2012 gün ve 238-277 sayı ile;
 “...Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti suçunu işlediği iddiasıyla zabıtaya yapılan bir ihbar vardır. İhbara istinaden evinde yapılan aramada hukuka uygun olarak uyuşturucu maddeler suç delili olarak elde edilmiştir, elde edilen uyuşturucu maddeler sanığın evinin müştemilatında kapısı kilitli olan kömürlükte soba içinde poşetlere saklanmış, 3 parça halinde bulunmuştur. Bir tanesi ise satışa hazır vaziyette jelatine sarılı olarak elde edilmiştir. Şayet sanık satmayacak kullanacaksa evinde bulundurduğu uyuşturucu maddeyi jelatine sarmasına gerek yoktur. Adli tahkikatlarda görüleceği üzere genelde uyuşturucu madde satışlarında fişek tabir edilen jelatine sarılı 5-6 gr. veya daha az ağırlıkta esrar maddeleri piyasaya pazarlanmaktadır. Satış işlemleri de bu şekilde gerçekleşmektedir. Sanık bunu evinde kullanmak amacıyla bulundursaydı, böyle bir zahmete girmesine gerek yoktu. Rastgele bir kağıda sarıp, üzerinde taşıyabilirdi. Bu da gösteriyor ki, ihbarda belirtildiği üzere sanığın uyuşturucu madde ticareti yaptığı ve uyuşturucu satıcılarının kullandığı yöntemi aynen uyguladığı anlaşılmaktadır. Sanığın ekonomik durumu da göz önünde bulundurulduğunda, 758 gr.esrar maddesini kullanım amacı ile depolayacak ve bu derece bütçesinden para ayıracak ekonomik gücü olmayan kişi olduğundan bu yöndeki savunmasının hayatın olağan akışına uymadığı görülmektedir. Diğer taraftan uyuşturucu ve uyarıcı maddeler insan sağlığı için ve geleceği için zararlı maddelerden olduğu, gelecek nesillerin olumsuz etkileyeceği bir gerçek olup, uluslarda bu insan sağlığı için zararlı uyuşturucu uyarıcı maddelerle müşterek mücadele içerisinde oldukları, bununla ilgili uluslararası mücadele örgütlerinin bulunduğu da bilinmekle, sanık B.T.hakkında uyuşturucu madde ticareti suçunu işlediği hususunda yazılı bir ihbarın bulunduğu ve yasaya uygun evinde yapılan arama sonucunda satışa hazır fişek tabir edilen jelatine sarılı uyuşturucu madde ile birlikte ticari ambalajlaması yapılmayan toplam 758 gr. esrarın sanıkta elde edilmiş olması, daha önce adli sicil kayıtları bulunan sanığın 17 seneden beri uyuşturucu maddeyi kullandığını belirttiğinden, bu uzun süreç içerisinde emniyet birimleri tarafından yakalanmasının da muhtemel olduğu, buna rağmen bu konuda uyuşturucu madde ile ilgili hiçbir suç kaydının da bulunmadığı göz önünde bulundurulduğunda, sanığın uyuşturucu maddeleri kullanmak değil, ticari amaçla bulundurduğu hususunda mahkememize kesin vicdani kanı hasıl olmuştur"  gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay C. Başsavcılığının 14.01.2013 gün ve 215263 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın eyleminin uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti mi, yoksa kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçunu mu oluşturacağının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
İstanbul Emniyet Müdürlüğüne 29.09.2008 günü gelen, gönderen kısmında H.D. yazan  imzasız ihbar mektubunda sanığın uyuşturucu ticareti yaptığı bilgisinin yer aldığı,
14.10.2008 tarihli arama, yakalama ve el koyma tutanağının; "…bir oda bir salon ve müştemilattan ibaret ikamette aramaya geçilmiş, ikametin müştemilatı olan kömürlük kısmının önüne gelindiğinde kapısının kilitli olduğu görülmüş, B. T. isimli şahıstan anahtarı istenmiş, kapı kilidi şahıs tarafından getirilerek açtırılmış, yapılan ara