"İçtihat Metni"
Hakaret suçundan sanık A.. A..'ın 5237 sayılı TCK’nun TCK'nun 125/3-a, 125/4, 62, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 7.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Beypazarı Sulh Ceza Mahkemesince verilen 18.04.2008 gün 221-182 sayılı karardan sonra sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılarak hükmün açıklanmasına ilişkin Beypazarı Sulh Ceza Mahkemesince verilen 30.04.2012 gün ve 88-259 sayılı hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 23.12.2013 gün ve 29305-33302 sayı ile;
“Olay günü karakola gelen sanığın, kendisine nereye gideceğini soran karakol çevre koruma nöbetçisi olan müştekiye hitaben ‘sana ne lan sen kimsin ben istediğim yere gider istediğim yerden çıkarım bana kimse karışamaz’ şeklindeki kaba sözlerin, müştekinin onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, rahatsız edici nitelikte olduğu ve hakaret suçunun unsurları oluşmadığı gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 25.02.2014 gün ve 166476 sayı ile;
"...Sanık A.. A..'ın saat 15.45 sıralarında kullandığı .... plakalı aracını emniyete ait karakol binasının oto parkına park ederek aracından indiği, karakol dış koruma nöbeti tutan müşteki görevli polis memurunun sanığa arabasını buraya park edemeyeceğini söylemesi üzerine, aracına tekrar binerek araca patinaj yaptırarak hızlı ve kontrolsüz bir şekilde caddeye çıktığı, bitişikte bulunan tarım kredi kooperatifi önüne aracını trafik akışını engelleyecek şekilde park ettiği ve araçtan inerek karakola yöneldiği, müşteki tarafından nereye gittiğinin kiminle görüşeceğinin sorulması üzerine 'Sana ne lan, sen kimsin, ben istediğim yere gider istediğim yerden çıkarım, bana kimse karışamaz' şeklinde sarf ettiği sözlerin, müşteki polis memurunun saygınlığını rencide edici nitelikte şeref ve haysiyetlerini incitici nitelikte olduğu ve hakaret suçunu oluşturduğu, kişinin görevli polis memurunun uyarılarına karşı daha hassas olması ve saygısızca karşılık vermemesi gerektiği, aksi halde kamu otoritesinin tesis edilmesi oldukça zor hale geleceği, bu itibarla sanığın görevliye karşı sarf edilen sözlerin onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olduğu ve hakaret suçunun yasal öğelerinin oluştuğu" görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurarak, Özel Daire bozma kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
5271 sayılı CMK'nun 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 4. Ceza Dairesince 23.10.2014 gün ve 10018-30227 sayı ile itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; hakaret suçunun unsurlarının oluşup oluşmadığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanığın olay günü evrak vermek için karakolun garaj girişine aracını park ettiği, üniformalı şekilde karakol çevre koruma nöbeti tutan polis memuru müşteki Y.. Y..'ın sanıktan aracını başka bir yere park etmesini istediği, sanığın aracını patinaj yaptırarak ve hızlı bir şekilde başka bir yere park ettiği, ardından tekrar karakol giriş kapısına yöneldiği, müşteki tarafından nereye gittiği ve kiminle görüşeceğinin sorulması üzerine; “sana ne lan, sen kimsin, ben istediğim yere gider istediğim yerden çıkarım bana kimse karışamaz” şeklinde sözler söylediği,
Görev defterine göre müştekinin olay günü ve saatinde karakol çevre koruma görevinde bulunduğu,
Karakol çevre koruma nöbet talimatı uyarınca, nöbetçilerin binaya giriş ve çıkış yapanları kontrol etmeleri, bina önünde ve arkasında bulunan karakola ait park alanına sivil araçlar ile tanınmayan şahısların araçlarının park yapmasına engel olmaları gerektiği,
Anlaşılmaktadır.
Müşteki Y.. Y..; olay tarihinde çevre koruma görevini ifa ettiği sırada sanığın aracıyla gelerek karakolun yan tarafında bulunan emniyet otolarına ait garaj girişine hızlı bir şekilde girip aracını park ettiğini, sanığa sivil otoların buraya park edemeyeceğini, aracını başka bir yere park etmesini söylediğini, sanığın aracını patinaj yaptırarak ve süratli bir şekilde otoparktan çıkarıp trafik akışını engelleyecek şekilde caddeye park ettiğini, ardından da bir şey söylemeden karakol giriş kapısına yöneldiğini, sanığa yardımcı olmak amacıyla “nereye gidiyorsun kiminle görüşeceksin” diye sorduğunda, “sana ne lan, sen kimsin, istediğim yere gider, istediğim yerden çıkarım, bana kimse karışamaz” şeklinde cevap verdiğini belirtmiş,
Olay tutanağı mümzileri polis memurları tanıklar D, S, A. müştekinin beyanlarının ve tuttukları tutanağın doğru olduğunu ifade etmişler,
Sanık ise; soruşturma aşamasında susma hakkını kullandığı, sorgusunda; olay tarihinde başka bir olay nedeniyle ifade verdiğine ilişkin bir yazıyı karakola teslim etmek için aracıyla karakolun otoparkına girdiğini, görevli memurun “neden izin almadan giriyorsun” dediğini, 5 dakika işinin olduğunu, içeriye kağıt verip çıkacağını söylediğini ancak memurların ısrarla arabayı dışarıya almasını isteyince, arabasını emniyetin otoparkından çıkartıp yukarı caddeye bıraktığını, karakola geri döndüğünde, görevli memurların karakolun önünde oturduklarını, hiç konuşmadan içeriye yöneldiğini müşteki memurun, tekrar "neden izinsiz içeri giriyorsun, sen kabadayı mısın" dediğini, bir cevap vermediğini, müşteki polis memurlarına hakaret etmediğini, izinsiz otoparka girdiğinden dolayı özür dilediğini söylemi
