Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 1. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 2018/122 değişik iş

Kasten yaralama, yağma ve hırsızlık suçlarından İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.06.2013 tarih ve 571 değişik iş sayılı içtima kararı ile 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ...'ün, bu cezanın infazı sırasında İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2016 tarih ve 257 değişik iş sayılı kararıyla 29.02.2016 tarihinden itibaren şartlı tahliyesine karar verildiği, hükümlünün denetim süresi içerisinde 01.06.2016 tarihinde işlemiş olduğu kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan dolayı İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2017 tarih ve 672-233 sayılı kararıyla 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması nedeniyle İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince 22.12.2017 tarih ve 99-168 sayılı ek kararı ile ikinci suçun işlendiği 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihleri arasındaki cezanın aynen çektirilmesine karar verildiği, hükümlünün 09.01.2018 tarihli şartla tahliyenin geri verilmesi talepli dilekçesi üzerine İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesince 19.01.2018 tarih ve 122 değişik iş sayılı kararla infazın durdurulmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararına yönelik Adalet Bakanlığının 28.05.2018 tarihli ve 4764 sayılı kanun yararına bozma talebi doğrultusunda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 31.05.2018 tarihli ve 46744 sayılı ihbarnamede;
"...Dosya kapsamına göre, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile, '... şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilâmların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddenin 2. fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede 2/3'lük oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK'nın 32. maddesi ve 2. suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra 2. suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıvermenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden ek kararın kaldırılmasına,' şeklinde karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanun'un 107/6. maddesindeki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi hasebiyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01/06/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16/08/2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği," gerekçesiyle kararın kanun yararına bozulması istenmiştir.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 10.12.2018 tarih ve 3110-5252 sayı ile;
"...İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli, 2010/99 esas ve 2010/168 karar sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne ve bu kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2018 tarihli ve 2018/18 değişik iş sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, bu karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK'nin 309. maddesi uyarınca reddine," oy çokluğuyla karar verilmiş,
Daire Üyesi O. Erdim ;"Bihakkın tahliye tarihine kadar infaz süresinin devam ettiği," düşüncesiyle karşı oy kullanmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 10.03.2019 tarih ve 46744 sayı ile;
"... 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 'Koşullu salıverme' başlıklı 107. maddesinin 2. fıkrası uyarınca 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname yürürlüğe girmeden koşullu olarak salıverilen hükümlünün denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi hâlinde, koşullu salıvermenin geri alınmasına karar verilirken anılan maddenin 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik hâli dikkate alınarak uyarlama yapılmasına lüzum bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 'Koşullu salıverme' başlıklı 107. maddesinin 2. fıkrası '... süreli hapis cezalarına mahkûm edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler.' şeklinde, 6. fıkrası, 'Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.' şeklinde, 12. fıkrası 'Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.' şeklinde, 13. fıkrası 'Koşullu salıverilme kararının geri alınması hâlinde hükümlünün; a) Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, b) Yükümlülüklerine aykırı davranması hâlinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin, Ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez.' şeklinde, anılan maddenin 14. fıkrası ise 'Denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.' şeklinde düzenlenmiştir.
671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 32. maddesi uyarınca, 01.07.2016 tarihine kadar işlenen ve istisnalar kapsamında bulunmayan suçlar yönünden 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinin 2. fıkrası uygulanırken "üçte ikilik" oran "yarısı" olarak uygulanacaktır.
5275 sayılı Kanun bir bütün hâlinde değerlendirildiğinde mahkemece, anılan Kanun'un 107/2. maddesi uyarınca koşullu olarak salıverilen hükümlünün belirlenen denetim süresi içerisinde tekrar suç işlemesi hâlinde koşullu salıverilmenin geri alınacağında bir tereddüt bulunmamaktadır. Yüksek Daire ile Başsavcılığımız arasındaki uyuşmazlık 671 sayılı KHK Resmî Gazete'de yayımlanmadan önce koşullu olarak salıverilen hükümlünün denetim süresi içinde ancak 671 sayılı KHK Resmî Gazete'de yayımlandıktan sonra yeniden suç işlemesi hâlinde, koşullu salıverme ve denetim süresinin yeniden belirlenmesinin zorunlu olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir. Dosya içeriğine göre, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararı ile '... şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilâmların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddenin 2. fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede üçte ikilik oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK'nın 32. maddesi ve ikinci suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra ikinci suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıvermenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden ek kararın kaldırılmasına ...' şeklinde karar verilmiş ise de; 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinin 6. fıkrasındaki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi nedeniyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinden itirazın reddine karar verilmelidir.
Bu açıklamalar ışığında; İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 2018/122 değişik iş sayılı kararını inceleyen Yüksek Dairece kanun yararına bozma talebinin kabul edilmesi gerekirken, talebin reddine karar verilmesi Kanun'a aykırı görüldüğü," düşüncesiyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
CMK'nın 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 1. Ceza Dairesince 02.04.2019 tarih, 878-1978 sayı ve oy çokluğu ile; itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Yargıtay 1. Ceza Dairesi çoğunluğu ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; 15.08.2016 tarih ve 671 sayılı KHK'nin 32. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'a eklenen geçici 6. maddesi ile 01.07.2016 tarihine kadar işlenen istisnai suçlar hariç koşullu salıverilme oranının 1/2 olması ile birlikte, denetim süresinin 5275 sayılı Kanun'un 107/6. maddesi uyarınca infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olması sebebiyle, denetim süresinin hükümlünün infaz kurumunda geçirdiği fiili gün sayısının yarısı üzerinden hesaplanmak suretiyle bulunacak süreye kadar mı yoksa bihakkın tahliye tarihine kadar mı devam edip etmeyeceği, bu bağlamda İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarih ve 99-168 sayılı cezanın aynen çektirilmesine ilişkin ek kararına yönelik itiraz üzerine, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 19.01.2018 tarih ve 122 değişik iş sayılı infazın durdurulması hakkında, Özel Dairece verilen kanun yararına bozma talebinin reddine ilişkin kararının isabetli olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Hükümlü ...'ün 15.02.2010 tarihinde işlediği iddia edilen yağma ve kasten yaralama suçlarından yapılan yargılama sonucunda İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince 22.06.2010 tarih ve 99-168 sayı ile; hükümlünün yağma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 149/1-c-h, 168/3, 53. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK'nın 86/1, 87/3 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verildiği, kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesince 28.06.2011 tarih ve 3580-8992 sayı ile onanarak kesinleştiği,
Hükümlünün 22.11.2006 tarihinde işlediği iddia edilen hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda İzmir 4. Çocuk Mahkemesince 03.11.2010 tarih ve 750-728 sayı ile; hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 31/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın Yargıtay 13. Ceza Dairesince 08.04.2013 tarih ve 3977-10005 sayı ile onanarak kesinleştiği,
İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince 11.06.2013 tarih ve 571 değişik iş sayı ile; hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen 8 yıl, 1 yıl 2 ay ve 1 yıl 2 ay 15 gün hapis cezalarının 5275 sayılı Kanun’un 99/1. maddesi gereğince toplanması ile 10 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının bu şekilde tamamen infazına karar verildiği,
Kula Cumhuriyet Başsavcılığının 11.03.2014 tarih ve 111 sayılı müddetnamesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 107. maddesine göre 1/3 oranında indirim yapılmak ve hükümlünün onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün sayılmak suretiyle koşullu salıverme tarihinin 29.02.2016, bihakkın tahliye tarihinin ise 16.08.2019 olarak belirlendiği,
Hükümlünün cezasının infazına 16.02.2010 tarihinde başlandığı, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince 09.03.2016 tarih ve 257 değişik iş sayılı kararı ile hükümlünün 29.02.2016 tarihi itibarıyla geçerli olmak üzere şartlı tahliyesine karar verildiği,
Koşullu salıverilen hükümlünün 01.06.2016 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak ve kullanmak suçundan yaapılan yargılama sonucunda, İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesince 23.02.2017 tarih ve 672-233 sayı ile, hükümlünün TCK’nın 191/1, 192/3, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verildiği, bu hükmün de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 22.11.2017 tarihli ve 3120-1695 sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin ilamı ile kesinleştiği,
İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2017 tarih ve 3135 ilamat sayılı talebiyle hükümlü hakkında verilen şartlı tahliye kararının kaldırılarak deneme süresi içerisinde işlemiş olduğu ikinci suçun suç tarihi olan 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihleri arasındaki 1171 günlük sürenin 5275 sayılı Yasa'nın 107/12,13/A maddesi gereğince aynen çektirilmesine karar verilmesini talep ettiği,
Şartlı tahliye edildikten sonra deneme süresi içerisinde uyuşturucu madde kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak ve kullanmak suçunu işlediği anlaşılan hükümlü hakkında, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince 22.12.2017 tarih ve 99-168 sayılı ek kararı ile; deneme süresi içerisinde 01.06.2016 tarihinde suç işlediğinden, hükümlü hakkında verilen koşullu salıverme kararının geri alınmasına, ikinci suçu işlediği 01.06.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihleri arasındaki 1171 günlük sürenin aynen çektirilmesine karar verildiği,
Bu karara yönelik hükümlünün 09.01.2018 tarihli itiraz dilekçesini inceleyen İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesince 19.01.2018 tarihli ve 122 değişik iş sayılı kararı ile; "...Şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilamların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddenin 2. fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede 2/3'lük oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK'nın 32. maddesi ve 2. suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra 2. suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıverilmenin geri alınması ve aynen infazına karar verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıvermenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğü," gerekçesiyle İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarih ve 99-168 sayılı ek kararının kaldırılmasına ve infazın durdurulmasına karar verildiği,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31.05.2018 tarihli ve 46744 sayılı ihbarnamesi ile; “...Dosya içeriğine göre, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 122 değişik iş sayılı kararı ile '...Şartlı tahliye kararının geri alınmasına ilişkin karara konu ilamların dayandığı suçların işleniş tarihleri ve infazda 107. maddesinin 2. fıkrasında yer alan koşullu salıverilmede üçte ikilik oranın yarısı olarak uygulanacağına ilişkin 671 sayılı KHK'nın 32. maddesi ve ikinci suç tarihi nazara alındığında, öncelikle 671 sayılı KHK ile getirilen orana göre yeniden müddetname düzenletilip bu yarı oranın da yarısının denetim süresi olarak belirlendikten sonra ikinci suç tarihinin denetim süresi içerisinde kalması durumunda koşullu salıverilmenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu ayarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınması ve aynen infaz kararı verilmesi gerekirken bu uyarlama yapılmadan koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden ek kararın kaldırılmasına...' şeklinde karar veilmiş ise de; 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinin 6. fıkrasındaki düzenleme ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, ancak bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi nedeniyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 01.06.2016 tarih ile bihakkın tahliye tarihi olan 16.08.2019 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi,” gerekçesiyle, İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarihli ve 122 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması talep edildiği,
Dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 10.12.2018 tarih ve 3110-5252 sayı ile; İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli ve 99-168 sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulüne ve bu kararın kaldırılmasına ilişkin İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2018 tarih ve 122 değişik iş sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, bu karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK'nın 309. maddesi uyarınca reddine ve diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği,
Anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlığın sağlıklı bir şekilde çözüme kavuşturulabilmesi için “koşullu salıverilme” ve "deneti