Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 6. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 325-62

Sanık ...’ın nitelikli yağma suçundan TCK’nın 37. maddesi delaletiyle 149/1-a-c-son, 31/3, 62 ve 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay; kasten yaralama suçundan ise aynı Kanun’un 86/1, 86/3, 31/3, 62 ve 63. maddeleri uyarınca 8 ay 26 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve mahsuba ilişkin Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 24.03.2015 tarih ve 325-62 sayılı hükümlerin, Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26.04.2017 tarih ve 845-991 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 10.01.2019 tarih ve 103189 sayı ile;
"...Yargılamasının yapıldığı Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince 03.03.2011 tarihinde tahliye olduktan sonra 08.04.2012 tarihli celselerden itibaren başka suçlardan ayrı yargı çevresindeki cezaevlerinde hükümlü-tutuklu olan ve duruşmalara iştirak edemeyen, duruşmalardan vareste tutulma talebi sorulmayan ve talebi olmayan suça sürüklenen çocuğun, 19.02.2015 tarihli duruşmalara katılma isteğine ilişkin talebi de bulunmasına rağmen hüküm celsesine getirtilmeden gıyabında hüküm kurulduğu dosya kapsamından anlaşılmakla,
Ayrı yargı çevresinde başka suçtan cezaevinde hükümlü bulunan suça sürüklenen çocuk ... duruşmadan bağışık tutulma isteği sorulmayıp yokluğunda yargılamaya devamla mahkûmiyet kararı verilerek CMK'nın 196/1. maddesine aykırı davranılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı," görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
CMK'nın 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 6. Ceza Dairesince 30.01.2019 tarih ve 261-357 sayı ile itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 26.10.2010 tarihli ve 77016-18266 sayılı iddianamesiyle aynı eylem nedeniyle hakkında kamu davası açılan ergin sanık ... ile 18 yaşından küçük diğer sanıklar ... ve ... hakkında nitelikli yağma ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkûmiyet hükümleri Özel Dairece onanmak; sanık ... hakkında ayrıca 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen mahkûmiyet hükmü ise düzeltilerek onanmak suretiyle kesinleşmiş olup itirazın kapsamına göre inceleme sanık ... hakkında nitelikli yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; başka bir suçtan, Mahkemenin yargı çevresi dışında hükümlü bulunan ve duruşmalara katılmak isteyen sanığın hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmamasının savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Nitelikli yağma ve kasten yaralama suçlarından yargılanan sanığın Bakırköy 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin birleşen dosyasında 03.11.2010 tarihli 1. celsesinde, cezaevinden getirtilerek savunmasının alındığı, Bakırköy 10. Ağır ceza Mahkemesinin 03.03.2011 tarihli 2. celsesinde tutuklu sanığa TCK 86, 87, 53 ve 31/3. maddelerinin uygulanma ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilip tahliye edildiği, 06.05.2014 tarihli 12. celsede Mahkeme heyeti tarafından sanığın Karabük T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda, 24.03.2015 tarihli karar celsesinde ise sanığın Antalya L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda olduğunun tespit edilerek bu hususların duruşma zabtına geçirildiği, sanığın duruşmalara katılmak istediğine ilişkin yazılı talebi duruşmada okunduktan sonra “Sanık ve SSÇ'lerin dosyamız kapsamında tutuklu bulunmadıkları, olaylara ilişkin ayrıntılı savunmalarının alındığı, ayrıca hak mahrumiyetine neden olabilecek usul ve esasa ilişkin haberdar bulundukları başkaca bir delil veya gelişmenin söz konusu olmadığı dikkate alınarak sanık ve tüm SSÇ'lerin duruşmadan bağışık tutulmalarına oy birliği ile ve resen karar verildi. Okundu. Açık yargılamaya devam olundu.” şeklindeki ara karardan sonra mahkûmiyet hükümlerinin kurulduğu,
Anlaşılmaktadır.
Sanık hazır olmaksızın duruşma yapılamayacağı kuralını düzenleyen 5271 sayılı CMK’nın “Sanığın duruşmada hazır bulunmaması” başlıklı 193. maddesinin birinci fıkrası; “Kanunun ayrık tuttuğu hâller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir” hükmünü amirdir. Bu kuralın istisnaları da aynı maddenin ikinci fıkrasında; “Sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir”,
194. maddenin ikinci fıkrasında; “Sanık savuşur veya ara vermeyi izleyen oturuma gelmezse, önceden sorguya çekilmiş ve artık hazır bulunmasına mahkemece gerek görülmezse, dava yokluğunda bitirilebilir”,
195. maddede; “Suç, yalnız veya birlikte adlî para cezasını veya müsadereyi gerektirmekte ise; sanık gelmese bile duruşma yapılabilir. Bu gibi hâllerde sanığa gönderilecek davetiyede gelmese de duruşmanın yapılacağı yazılır”,
200. maddenin birinci fıkrasında; “Sanığın yüzüne karşı suç ortaklarından birinin veya bir tanığın gerçeği söylemeyeceğinden endişe edilirse, mahkeme, sorgu ve dinleme sırasında o sanığın mahkeme salonundan çıkarılmasına karar verebilir”,
Kanun'un 204. maddesinde; “Davranışları nedeniyle, hazır bulunmasının duruşmanın düzenli olarak yürütülmesini tehlikeye sokacağı anlaşıldığında sanık, duruşma salonundan çıkarılır. Mahkeme, sanığın duruşmada hazır bulunmasını dosyanın durumuna göre savunması bakımından zorunlu görmezse, oturumu yokluğunda sürdürü