Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 562-24


Kasten yaralama suçundan sanık ... (...)'ın beraatine ilişkin Nazilli 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 22.04.2014 tarihli ve 942-496 sayılı hükmün katılan mağdur ve katılan vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 06.10.2015 tarih ve 8841-27224 sayı ile;
“...Mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanı ve beyanını doğrulayan adli raporuna göre, sanığın üzerine atılı alt soya karşı kasten yaralama suçunu işlediği sabit olduğu hâlde , sanık hakkında yazılı şekilde beraat kararı verilmesi," isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
6545 sayılı Kanun'un 84. maddesiyle 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 6. maddenin 1. fıkrası uyarınca sulh ceza mahkemelerinin kaldırılması nedeniyle bozmadan sonra yargılama yapan Nazilli 5. Asliye Ceza Mahkemesi ise 21.01.2016 tarih ve 562-24 sayı ile;
“...Dosyanın tarafları olan katılanlar ve sanığın mahkememizce savunma ve beyanları tespit edilmiş, gözlem yapılmış, deliller mahkememizce değerlendirilmiş, mağdurun beyanları arasındaki çelişki görülmüş, değerlendirilmiş, mağdurun anne ve babası ile olan ilişkileri değerlendirilmiş, bu kapsamda Nazilli Aile Mahkemesinin dosyası arasında bulunan sosyal inceleme raporu sureti dosya arasına alınıp değerlendirilmiş, mağdurun beden ve ruh yönünden isnat edilen eyleme karşı konumu Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi raporu ile tespit edilip bu rapor mahkememiz değerlendirmesine dâhil edilmiş, sanık ile katılan ... arasında anlaşmazlık bulunduğu, katılan ...'ın çocuğun velayetini almak istediği, bu konuda devam eden davalarının bulunduğu hususu değerlendirilmiş, mağdurun beyanları tespit edilirken annesi ve babasının yanında olup olmadığı hususu değerlendirilmiş, mağdurun yaşı değerlendirilmiş, dosya içerisinde bulunan mağdura ait ses kaydı ve fotoğraflar değerlendirilmiş, mağdur hakkında tanzim edilen adli raporlar değerlendirilmiş neticede sanığın isnat edilen eylemi gerçekleştirdiği yönündeki tereddüt giderilememiş ve bu nedenle mahkememizce sanık hakkında yaralama suçundan verilen beraat kararında ısrar edilmiştir.” gerekçesiyle bozmaya direnerek önceki hüküm gibi sanığın beraatine karar vermiştir.
Bu hükmün de katılan mağdur ve katılan vekilleri ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.10.2019 tarihli ve 137941 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesi ile dosya, 6763 sayılı Kanun'un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesi uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 3. Ceza Dairesince 08.01.2020 tarih ve 14614-386 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı kasten yaralama suçunun sabit olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de Yargıtay İç Yönetmeliği’nin 27. maddesi uyarınca öncelikle;
1- Tebliğnamede ileri sürülmüş olması nedeniyle Yerel Mahkemenin son kararının “yeni hüküm” niteliğinde olup olmadığının,
2- Yerel Mahkemenin son kararının “yeni hüküm” niteliğinde olmadığı sonucuna ulaşılması hâlinde, suç tarihinde ve sonrasında yaşı küçük katılan mağdur ...'in velayetinin annesi sanık ... (...)'de olduğu ve kanuni temsilcisi sanık ile yaşı küçük katılan mağdur ...'in menfaatlerinin çatıştığının anlaşılması karşısında; öncelikle mağdura Medeni Kanun'un 426/2. maddesi uyarınca kayyım atanmadan yargılamanın yürütülüp yürütülemeyeceğinin,
Belirlenmesine ilişkindir.
Ön sorunların ayrı ayrı değerlendirilmesinde fayda bulunmaktadır.
1- Tebliğnamede ileri sürülmüş olması nedeniyle Yerel Mahkemenin son kararının “yeni hüküm” niteliğinde olup olmadığı;
İncelenen dosya kapsamından;
Yerel Mahkemece 22.04.2014 tarih ve 942-496 sayı ile; “...Dosyada mevcut tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında mağdura karşı yaralama suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açılmıştır. Mağdur ile sanık arasında anne-evlat ilişkisi bulunduğu, sanık ile katılanın boşanma aşamasında olduğu ve geçici olarak mağdurun velâyetinin anne olan sanığa verildiği dosyada mevcut bilgi ve belgelerle anlaşılmaktadır.
Taraf beyanlarının değerlendirilmesinde; sanık savunmasında suçlamayı kabul etmemekte, özetle katılanın mağdurun velayetini kendisinden almak için bu şekilde mağdura baskı yaparak şikâyette bulunduğunu belirtmektedir. Yine soruşturma aşamasındaki beyanın da mağdurun evin önünde bulunan demire asılması ve ipin kopması sonucu vücudundaki yaralanma izlerinin olduğunu belirtmektedir. Katılan ... ise beyanında özetle sanığın sürekli olarak mağdura şiddet uyguladığını, bu eylemleri gözüyle görmediğini, ancak mağdurun kendisine anlattığını, vücudunu kontrol ettiğinde de morluklar gördüğünü, yine mağdurun sanığın kendisini şikâyetten vazgeçmesi ve yalan söylemesi noktasında baskı yaptığını belirttiğini söylemiştir. Mağdur ise soruşturma ve kovuşturma aşamalarında farklı beyanda bulunmaktadır. Soruşturma aşamasındaki beyanında sanığın, babasına gitmek istemesi üzerine kendisine vurduğunu belirtmektedir. Beyan alınırken sosyal hizmet uzmanı mağdurun kendisini ifade edebildiğini, ancak çekingen bir kişiliğe sahip olduğunu belirtmektedir. Beyanda bulunduğu tarihte mağdur babası olan katılanın yanındadır ve şikâyeti Nazilli Cumhuriyet Başsavcılığına müracaat etmek suretiyle birlikte gerçekleştirmişlerdir. Kovuşturma aşamasındaki beyanında ise mağdur annesi olan sanığın kendisine kötü davranmadığını, vurmadığını, babası olan katılanın kendisine olmuş gibi söylettiğini belirtmiştir. Bu beyanın alındığı tarihte mağdur annesinin yanındadır ve aynı gün beyanlarının aldığı görülmektedir. Yine mağdurun beyanı alınırken sosyal hizmet uzmanının mağdurun anne babası arasındaki boşanma davası nedeniyle dışa vurumda zorlandığını belirttiği ve mağdurun babasının kendisine annesinin kötü davrandığına ilişkin beyanda bulunmaya zorladığını belirtmektedir. Mağdurumuz olay tarihi itibarıyla 8 yaşında olup, hakkında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden alınan rapora göre ruh bakımından kendisini savunabilecek durumda değildir. Yine sanık ve katılan arasında görülen Nazilli 1. Aile Mahkemesinin 2012/403 esas sayılı boşanma davası dosyası dosyamız arasına alınmış ve olayımızla ilgili olarak irdelenmiştir. Dosya içinde yer alan ve mağdur yönünden bilgiler içeren sosyal inceleme raporu dosyamız arasına alınmıştır. Bu raporda mağdurun babası olan katılanın baskısı altında olduğu, yaşı itibarıyla yanında bulunmayan ebeveynle ilgili yönlendirme üzerine aleyhe beyanda bulunabileceği, tercih yapabilme kabiliyetinin bulunmadığı belirtilmiştir. Mağdurun yaşı ve hakkında düzenlenen raporlar dikkate alındığında mağdurun aşamalarda beyanda bulunurken yanında bulunan ebeveyn etkisi altında beyanda bulunmuş olabileceği sonucuna ulaşılmaktadır. Yani mağdur şikâyette bulunurken babası olan katılan etkisiyle, kovuşturma aşamasında beyanda bulunurken ise annesi olan sanık etkisi altında beyanda bulunmuş olması ihtimali kuvvetlidir. Buradan varılan sonuç mağdur beyanlarına itibar edilemeyeceğidir.
Katılan dosyamız içine mağdurun ses kaydını ve çekilmiş fotoğraflarını koymuştur. Ses kaydı incelendiğinde mağdurun doğal bir şekilde konuşmayı başlatmadığı ve babası olan katılana yönelik bir istem, sitem ya da şikâyet şeklinde konuşma yapmadığı, katılanın sormuş olduğu ısrarlı sorular üzerine sorulara cevap verdiği görülmektedir. Yine dosya içerisine konulan fotoğraflarda mağdurun vücudunda morluklar görülmekle birlikte mağdurun yaşı da dikkate alındığında bu morlukların oluşmasının pek çok sebebi olabileceği aşikardır. Bu sebeplerden biri de sanık tarafından gerçekleştirilen yaralama eylemine maruz kalma olabilir. Yine dosyada mağdurun vücudunda yaralanma izleri bulunduğuna ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilebileceğine ilişkin adli rapor bulunmaktadır. Ancak daha önce de belirtildiği gibi mağdurun vücudunda meydana gelen bu izlerin pek çok sebebi olabilir. Saymış olduğumuz hususlar dışında sanığın yaralama eylemini gerçekleştirdiğine ilişkin tanık veya başka bir delil bulunmadığı anlaşılmakla, şüpheden sanık yararlanır.” şeklindeki gerekçeyle sanığın beraatine karar verildiği,
Hükmün yaşı küçük katılan mağdur ... ile babası katılan ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 06.10.2015 tarih ve 8841-27224 sayı ile; "...Mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanı ve beyanını doğrulayan adli raporuna göre, sanığın üzerine atılı alt soya karşı kasten yaralama suçunu işlediği sabit olduğu halde, sanık hakkında yazılı şekilde beraat kararı verilmesi," isabetsizliğinden bozulduğu,
Bozma üzerine yapılan yargılamada hükmün de verildiği 21.01.2016 tarihli oturumda, yaşı küçük katılan mağdur ...’in ayrıntılı bir şekilde olaya ilişkin ifadesinin alındığı, mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanı ile önceki kovuşturma sırasındaki talimat ile alınan beyanları arasında çelişki görüldüğü ve bu çelişkilerin giderildiği, mahkemece mağdurun dış görünüşü üzerinde gözlem yapıldığı ve yapılan gözlemde “Elinde, yüzünde, kollarında herhangi bir yara bere, morluk olmadığının, bacaklarına bakıldığında sağ bacağında bir iki bölgede morluk, bir bölgede kabuklanmış yara bulunduğu, mağdurun son derece ürkek, kimi zaman ağlamaklı olduğunun görüldüğü” tespitlerine yer verildiği, Yerel Mahkemece 21.01.2016 tarih ve 562-24 sayı ile; önceki gerekçelerine ek olarak ısrar kararının gerekçesinin açıklanmasında “...Dosyanın tarafları olan katılanlar sanık mahkememizce savunma ve beyanları tespit edilmiş, gözlem yapılmış, deliller mahkememizce değerlendirilmiş, mağdurun beyanları arasındaki çelişki görülmüş, değerlendirilmiş, mağdurun anne ve babası ile olan ilişkileri değerlendirilmiş, bu kapsamda Nazilli Aile Mahkemesinin dosyası arasında bulunan sosyal inceleme raporu sureti dosya arasına alınıp değerlendirilmiş, mağdurun beden ve ruh yönünden isnat edilen eyleme karşı konumu Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi raporu ile tespit edilip bu rapor Mahkememiz değerlendirmesine dâhil edilmiş, sanık ile katılan ... arasında anlaşmazlık bulunduğu, katılan ...'ın çocuğun velayetini almak istediği, bu konuda devam eden davalarının bulunduğu hususu değerlendirilmiş, mağdurun beyanları tespit edilirken annesi ve babasının yanında olup olmadığı hususu değerlendirilmiş, mağdurun yaşı değerlendirilmiş, dosya içerisinde bulunan mağdura ait ses kaydı ve fotoğraflar değerlendirilmiş, mağdur hakkında tanzim edilen adli raporlar değerlendirilmiş neticede sanığın isnat edilen eylemi gerçekleştirdiği yönündeki tereddüt giderilememiş ve bu nedenle mahkememizce sanık hakkında yaralama suçundan verilen beraat kararında ısrar edilmiştir.” şeklindeki gerekçeyle direnme kararı verildiği,
Anlaşılmaktadır.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak,
c) Bozma sonrası yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) Önceki kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçe ile hüküm kurmak,