Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 11. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza

Resmî belgede sahtecilik suçundan sanık ...'un TCK'nın 204/1 ve 53. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.12.2013 tarihli ve 424-288 sayılı hükümlerin, sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 17.02.2016 tarih ve 920-1191 sayı ile;
"Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK'nun 61. maddesinde yer alan hakim somut olayda; suçun işleniş biçimini, suçun işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suçun konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler ve 3. maddesinde yer alan suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur hükümleri uyarınca temel cezanın yukarıda sayılan ilkelere göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden suçun etkileri eylemin özellikleri dikkate alınarak denilmek suretiyle yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile orantılık ilkesini zedeleyecek şekilde temel cezanın belirlenmesi,
2- Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebine rağmen TCK'nun 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre yalnızca sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrasında yer alan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
4- Sanığın göz altında geçirdiği sürelerin TCK'nun 63. maddesi uyarınca verilen cezasından mahsubuna karar verilmemesi" isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkemece 29.12.2016 tarih ve 181-602 sayı ile; bozmaya direnilerek önceki hüküm gibi sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş ise de bu hükmün, sanık müdafisi, katılan ... Endüstriyel Dikiş İplik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine yeni hüküm olduğu kabulüyle dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 22.05.2017 tarih ve 2288-3925 sayı ile;
"...Yerel mahkemenin 29.12.2016 tarih ve 2016/181-602 esas ve karar sayılı kararının direnme kararı niteliğinde olmadığı, ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçeyle hüküm kurulmuş olması nedeniyle yeni hüküm kabul edilerek yapılan incelemede;
1- İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 25.08.2011 tarihli iddianamesi ile, sanık ...'un 27.02.2009 tanzim tarihli bono senedini alacaklısı ... İplik A.Ş. olarak düzenleyerek şirket yetkilisi ...'a verdiği, bonoda katılan ... 'ı kefil olarak gösterip imzaladığı,yapılan icra takibi üzerine katılanın borca ve imzaya itiraz etmesi sonucunda, kefil imzasının müştekiye ait olmadığının tespit edildiği, bu şekilde sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunması, sanığın savunmasında, suça konu bonoyu katılanın kendisine vermiş olduğu vekaletnameye istinaden düzenlediğini ifade etmesi, katılanın aşamalarda alınan beyanlarında, muhasebeci ...i'nin vasıtası ile sanık ile tanıştığını, sanığın sıkıntıları olması sebebiyle adına işyeri açamadığını, sanığın kendi adına işyeri açması için vekaletname verdiğini, buna istinaden sanığın kendisinin adına ... Tekstil isimli işyerini açıp çalıştırdığını, bu işyerine hiç gitmediğini, sanığın kendisini kefil gösterip imza atmak suretiyle bono düzenlediğini beyan etmesi, dosyada mevcut 30.10.2008 tarihli vekaletname ile katılanın kendisi adına işyeri açması ve devamında işyeri ile ilgili bir takım işlemler yapma hususunda sanığı yetkili kıldığının belirlenmesi, suça konu bononun incelenmesinde, bonoda borçlu olarak sanığın isminin, kefil olarak Yağmur Tekstil(Songül Toknaz) firmasının isminin bulunması, senette yer alan borçlu ve kefil imzalarının aynı elin mahsulü olduğunun çıplak gözle dahi fark edilebilecek nitelikte olması ve suça konu senedin katılanın adına açılan işyerinin faaliyeti kapsamında düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.1992 gün ve 80/98 sayılı kararında da belirtildiği üzere, belgede sahtecilik suçlarında kast, zarar vermek bilinci ve iradesi olarak kabul edilmektedir. Mağdurun önceden verdiği rıza üzerine onun imzasını taklit ederek kullanan failde mağdura zarar vermek bilinci bulunmayacağından sahtecilik kastının varlığı ileri sürülemez. Ancak mağdurun rızasının kastı ortadan kaldırabilmesi için fiilin işlenmesinden önce açıklanması zorunludur. Mağdurun rızası açık olabileceği gibi zımni de olabilir. Özellikle iki kişi arasındaki ilişkiler, böyle bir rızanın varlığını ciddi olarak kabule elverişli olduğu takdirde, bu rızaya dayanarak başkasının yerine imza atan kimsede sahtecilik kastının varlığı kabul olunamaz. Bu açıklamalar ışığında, sanık tarafından katılan adına daha önce imzalanıp ödenen senetler olup olmadığı araştırılıp gerektiğinde senetlerin verildiği kişilerin de tanık olarak dinlenmesi ve katılan tarafından vekil tayin edilen sanığın suç tarihi itibariyle vekillikten azledilip edilmediği, edilmiş ise ne zaman edildiği hususları araştırılarak, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sanığın sahtecilik kastı ile hareket edip etmediği de karar yerinde tartışıldıktan sonra, hukuki durumunun belirlenmesi yerine eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesinde yer alan 'hakim somut olayda; suçun işleniş biçimini, suçun işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suçun konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler' ve 3. maddesinde yer alan 'suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur' hükümleri uyarınca, temel cezanın yukarıda sayılan ilkelere göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden 'suçun etkileri eylemin özellikleri dikkate alınarak' denilmek suretiyle, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile orantılılık ilkesini zedele