İtirazname: 2012/52106
Yargıtay Dairesi : 1. Ceza Dairesi
Mahkemesi : FETHİYE Ağır Ceza
Günü : 28.11.2011
Sayısı : 222-271

Kasten öldürme suçundan sanık B. A.'in 5237 sayılı TCK’nun 81, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince verilen 28.11.2011 gün ve 222-271 sayılı hükmün katılan vekilleri, sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 29.11.2012 gün ve 3686-8798 sayı ile;
"Oluşa, dosya kapsamına ve açıklanan gerekçeye göre; sanığın sahibi olduğu işyeri önünde araç park etme yeri yüzünden çıkan tartışmada maktulün, sanığın yanında çalışan N.'a hakaret ederek işyerinden ayrılırken yine sanığın çalışanı olan S.'a tabanca çekerek hakaret edip eliyle etkili eylemde bulunduğu, maktulün sanığın yanında çalışan görevlilere yönelik saldırgan tavrına karşılık sanık ve yanında çalışanlarının maktulün babasının işyerinde çalışan M.'ün aracının yanına giderek camı açması ve diğer araçtakilerin kim olduklarını söylemesi konusunda zorladıkları, M.'ün maktulü arayıp haber verdiği, olay yerine dönen maktulün aracından indiğinde kalabalık olan sanık ve yanındakilerin maktule yöneldiği, sanığın üzerindeki tabancasını çekmeye çalıştığını gören L.'in sanığa engel olmak amacıyla üzerine atıldığı, bu sırada maktulün tabancayla yere doğru ateş ettiği, daha sonra L.'in müdahalesinden kurtulan sanığın ise maktulü hedef alarak ateş ettiği olayda, meşru savunma koşullarının oluşmadığını kabul eden mahkemenin takdir ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir" açıklamasıyla onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 30.01.2013 gün ve 52106 sayı ile;
"Sanığın, kiraladığı ve işletmecisi olduğu kampın, bir bölümünü düzenlenecek olan etkinlikler için maktulün babasına ait firmanın sponsor firma olduğu, maktül ve arkadaşı mağdur L.'in araçla olay yerine geldikleri, maktulün park görevlisi N.B.ile tartıştığı, olay yerinden ayrıldığı, iş yerinde çalışan görevlilere yönelik saldırgan tavrına karşılık sanık ve elemanlarının parkeden tır aracın yanına giderek sürücüyü camı açması ve diğer araçtakilerin kim olduklarını söylemesi konusunda zorladıkları, tır şoförü tanık M.’ün telefonla maktulü aradığı, maktul ile arkadaşı L.’in, tırın yanına geri döndükleri, olayın gerçekleştiği yerde sanık, N. B., Ş.A., D. A., Y.T.ve çalışan personelin bulunduğu, araçtan şoför koltuğundan inen maktulün, bağırmaya başladığı, üzerine kayıtlı ve ruhsatlı olan tabancasını belinden çıkartarak, kalabalık ve karanlık olan ortamda ateş etmeye başladığı, N. B.'ın sol femur dış alt yandan kurşun girişi olacak şekilde yaranladığı ve N.'ın yere düştüğü, D. A.'in sağ tibet altından kurşun girişi olacak şekilde yaranladığı ve sanığın sol diz ve femur altından kurşun girişi olacak şekilde ve btm ile giderilebilecek şekilde sanık ve sanığın yanıdakilerin yaralandıkları, sanığın tabancasını belinden çıkarttığı ve maktüle doğrulttuğu, bu sırada mağdur L.‘in araçtan inerek sanığın üzerine atlayarak silahı almak istediği ancak alamadığı, o esnada kendinin de yaralandığını hisseden sanık, tabancasını maktule yönelterek ateş ettiği ve maktülün, sol kasık üstte sias’dan 6 cm. medialde iç tarafta 0.5 cm. çapında çevresinde vurma halkası bulunan ateşli silah mermi çekirdeği giriş yarası, bel orta bölüm sakrum bölgesinde orta hattın 1 cm. solunda dikiş atılmış 1 cm.lik ateşli silah mermi çekirdeği çıkış yarası olduğu, kişinin ateşli silah mermi çekirdeği yaralanmasına bağlı büyük damar yaralanmasından gelişen kanama sonucu vefat ettiği olayda;
Somut olaydaki sorun; sanığın üzerine atılı suç vasfının, haksız tahrik altında kasten insan öldürme mi?, meşru savunma mı? yoksa meşru savunmada sınırın aşılması konularına ilişkindir.
... Olay gecesi maktulün park görevlisi N.B.ile tartıştığı, sanık ve park görevlilerinin tır sürücü tanık M.ten camı açması ve diğer araçtakilerin kim olduklarını söylemesi konusunda zorladıkları, tır şoförü olan tanığın telefonla maktulü aradığı, olay yerine geri dönen maktulün, bağırmaya başladığı, üzerine kayıtlı ve ruhsatlı olan tabancasını belinden çıkartarak, kalabalık ve karanlık olan ortamda ateş etmeye başladığı, N. B.'ın, Durmuş A.'in ve sanığın yaralandığını, ateşlerine devam ettiği, ses çözüm raporunda da açıklandığı üzere, 1,2,3,4 ve 5. atışların maktul tarafından yapıldığı, 6. atışın sanık tarafından, 7 ve 8. Atışların yine maktül tarafından yapıldığı, 9 ve 10 atışların sanık, 11 ve 13. atışların maktul tarafından yapıldığı, diğer bir değişle ilk atışların, ilk haksız harekatın yani ilk beş atışın ölen tarafından yapıldığı, kalan sekiz atışın ise sanık ve ölen tarafından karşılıklı yapıldığı, atışlar sırasında sanığın da ölenin de isabet aldığı, ancak ölenin yarasının ağırlığı nedeniyle kurtarılamadığı olayda, silahla ilk olarak beş el ateş eden ölenin yarattığı ve öldürme konusunda ciddi endişeler yaratan, karanlık ve kalabalık bir ortamda atışlarına devam eden saldırganın, nasıl bir gelişim göstereceği ve ne yapacağı belirsiz olay karşısında, sanığın, gerek kendisine ve gerek diğer kişilere yönelmiş, gerçekleşen, sona ermeyen ve gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anda hâl ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetmek zorunda kalan sanığın eyleminde yasal savunmanın koşulları gerçekleşmiştir. Diğer bir değişle maktulün, tabanca ile sanık ve yanındakilerin üzerine ateş edip üç kişiyi yaralayan, devam eden atışlar karşısında, kurtulamayacağı, öldürüleceği ciddi korku ve endişesine kapılan sanığın bu ruh hali içinde maktule karşılık vermesi sonucu, bir merminin maktule isabet ederek öldüğü sabit olduğundan, somut olayda yasal savunma koşulları gerçekleşmiştir.
Sanığın eylemi 5237 sayılı Yasanın 25. maddesi kapsamında kalmaması durumunda,
Sanığın, maruz kaldığı saldırı karşısında içine düştüğü korku, telaş ve şaşkınlık dolayısıyla davranışlarını yönlendirme yeteneğinin ortadan kalkması söz konusu olacağından, yasal savunmada sınırın aşılmasından dolayı kusurlu sayılmayacağı kabul edilmelidir. Burada belirleyici olan, maruz kalınan saldırının kişiyi içine düşürdüğü psikolojik durumdur. Zira, kişi sırf maruz kaldığı saldırının tesiriyle, 'heyecan, korku ve paniğe' kapılarak yasal savunmanın sınırlarını aştığında bu maddeden yararlanabilecektir. Gerek kendisine ve gerekse çalışanlarına tekrarı muhakkak, nasıl bir gelişim göstereceği ve maktulün ne yapacağı belirsiz olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve şartlara göre, saldırıyla orantılı bir şekilde defetme zorunluluğunda bulunduğu, bu sınırı mazur görülebilecek bir heyecan, korku ve telaşla aştığı, hakkında TCK.'nun 27/2 ve CMK.nun 223/3-c maddeleri uyarınca, gerçekleşen eylemi nedeniyle kusursuz sayılmalı ve kendisine ceza verilmemelidir" görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurarak, Özel Daire onama kararının kaldırılması ve yerel mahkeme hükmünün bozulması isteminde bulunmuştur.
CMK'nun 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 1. Ceza Dairesince 06.03.2013 gün ve 539-1771 sayı ile, itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İnceleme, sanık hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmış olup, eylemin sübutuna ilişkin bir uyuşmazlık ve bu kabulde dosya içeriği itibarıyla da herhangi bir isabetsizliğin bulunmadığı somut olayda, Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığın kasten öldürme suçunu meşru savunma veya meşru savunmada sınırın aşılması kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Sanığın sahibi bulunduğu Günlüklü Kampında maktulün babasının sponsoru olduğu M.Motosiklet Festivalinin yapıldığı, maktulün festivale katılanlara plaket vermek amacıyla olay yerinde bulunduğu, gece saat 02.00 sıralarında maktulün kullandığı araçla yanında bulunan arkadaşı L.B. ile birlikte kamptan ayrılacağı sırada arabanın park edildiği yer konusunda kamp çalışanı tanık N. B.ile tartıştıktan sonra kamptan ayrıldığı, kamptan çıkarken de kapıda bulunan görevli tanık S. G.ile de bir tartışmasının olduğu, sanığın kamp çalışanları ile tartışan kişinin kim olduğunu öğrenmek amacıyla maktulün babasına ait olup, festival için eşya getiren ve olay sırasında kamp içerisinde park halinde bulunan tırın şoförüne doğru yöneldiği, sanık ile birlikte 8-10 kişilik bir grubun kendisine doğru geldiğini gören tır şoförü tanık M.K.’in gelenlerin kendisine zarar vermelerinden korkarak tırın içerisine girip kapı ve camları kapattığı, sanığın kamptan araba ile çıkan kişinin kimliğine ilişkin sorulara cevap vermeyip hemen maktülü arayarak bilgi verdiği, bunun üzerine kamptan ayrılmış olan maktulün, arkadaşı L. B. ile birlikte aracıyla kampa girip tırın bulunduğu yere geldiği, burada çıkan tartışmada maktul ve sanığın üzerlerinde bulunan tabancalarla ateş ettikleri, olay nedeniyle maktulün sanığın kullandığı tabancadan çıkan bir adet mermi isabeti nedeniyle yaralanıp hastanede hayatını kaybettiği, yine maktulün arkadaşı L.’in ateş etmek isteyen sanığı engellemeye çalışırken vurularak yaralandığı, diğer taraftan maktulün tabancasından çıkan ve yerden seken kurşunlardan da tanıklar N. B. ve D. D.A.ile sanığın yaralandığı,
Olay sırasında festivale katılmak için orada bulunan ve olaydan önce başlamış olan konseri cep telefonuna kayıt eden tanık C. N.’ın mahkemeye sunduğu ses kaydını içerir CD üzerinde inceleme yapan Ankara Kriminal Polis Laboratuvarlığınca düzenlenen bilirkişi raporunda; olay sırasında on üç el ateş edildiği, bu atışların iki ayrı silahtan yapıldığı, ilk beş atışın maktüle ait ..... 62 672 seri numaralı silahtan, altıncı atışın sanığa ait ....41 241 seri nolu silahtan, yedi ve sekizinci atışların maktüle ait ... 62 672 seri numaralı silahtan, dokuz ve onuncu atışların sanığa ait ...41 241 seri nolu silahtan, on birinci ve on üçüncü atışların maktüle ait ...62 672 seri numaralı silahtan yapıldığı, on ikinci atışın hangi silahtan yapıldığının belirlenemediği bilgisine yer verildiği,
Anlaşılmaktadır.
Katılan L.B.özetle; "D.babasının ricasıyla ve sponsor olduğu etkinlikte madalya dağıtmak için benimle birlikte dün akşam saat 22.30-23.00 sıralarında Günlüklü kampına geldik. Kampa girdiğimizde bize gösterilen yere aracımızı park ettik. Daha sonra D.ile birlikte oturduk. Etkinliği inceledik. O sırada D.’ın birşeyler içtiğini gördüm. Ancak alkol olup olmadığını bilmiyorum. Daha sonra ben aracı çıkış kapısına getirmek için araca geçtim. D.da çıkış kapısının yanına gitti. Ben kapıya yöneldiğimde tartıştıklarını gördüm. Arabadan indim. Ne olduğunu sordum. Kapıdaki güvenlik görevlileri çıkamayacağımızı söylediler. Daha sonra ben D.’ın Bilgin beyin oğlu olduğunu söyledim. Yapmayın dedim ve biz arabayla çıktık. Kapıyı açtılar. Bu sırada sponsorluk için D.’ın babasına ait olan tırın şoförü D.’ı aradı. Abi tıra saldırıyorlar dedi. Aracı D.kullanıyordu. Bu telefon üzerine geri döndük ve çıktığımız kapıya yöneldik. Birden ortalık kalabalıklaştı. Tıra saldıran grup bize yöneldi. Başında B..vardı. Burhan'ın etrafında mavi tişörtlü en az 10 kişi vardı. D. benden önce dışarıya çıktı. Belinde tabancası vardı. Ben de hemen dışarı çıktım. D.’ın arabadan indiğini gören B.., belinden tabancayı çekip, D..doğrulttu. Ben de B..'ın üzerine atıldım. Silahı almak için. Ama o elimden kurtuldu. Tabancayı alamadım. Bu esnada tabanca ateş aldı ve beni sağ bacağımdan vurdu. Ben yere kapaklandım. Bunu gören D.tabancasını çekti. Havaya ve yere, kesinlikle kalabalığa doğrultmadan ateş etti. Amacının korkutmak olduğundan eminim. Ancak yere doğru ateş ettiğinde kurşun sekip birilerini yaralamış olabilir. Fakat ben görmedim. Olay sırasında B.'da ve D.'da tabanca vardı. Ben başkasında tabanca görmedim. D.’ın ateş ettiğini gören B. tabancasını D.a yöneltti. Aralarında en fazla 5 metre mesafe vardı. B.tabancayı D.ın ayaklarına doğrultmadı. Çünkü ben yaralandığım için yere